• ÝzEdebiyat > Bilimsel > Felsefe |
1181
|
|
1182
|
|
|
|
|
Öyleyse irade ve özgür irade neydi? Tabii ki bir yanýyla kuruntuydu. Bir yanýyla inþaydý. Zorunluluðun eþ deyiþle devamlý olmayan kesikli sürekliliðin ve zýtlarýn birbirine dönüþmesi karþýsýnda özgürlük bir kuruntuydu. Ama ancak ve ancak zorunlu olurla üreten iliþkiler üzerine de bir irade ve özgür oluþun; özgürlüðün ve özgür iradenin kullanýmýydý. Ýþte insanýn özgürlüðü düþünmesi buradan sonradýr.
|
|
1183
|
|
1184
|
|
|
|
|
Devamlý olan yazý çalýþmasý |
|
1185
|
|
|
|
|
Her bileþen paydaþlýk var oluþlu yaþam ise her birleþme içinde kaçýnýlmaz olukla yokuþ aþaðý olan durum kapsamýnda ayrýlýk ve daðýlma olmakla; zýt durumla, ölümdü.
|
|
1186
|
|
|
|
|
Kiþi mülkiyetiyle tekil ve ortak tanýmaz olan irade; geliþmenin ileri aþamasýnda oligarþik yapýlanma üzerinde danýþmalarýyla (meþveret etmesiyle ister istemez) ortak iradeyi; kiþi mülkiyeti üzerinde yönetim oluþuyla, yeniden ortaya koymuþtu.
|
|
1187
|
|
1188
|
|
|
|
|
Bu sunu týpký kült merkezinde biriken sunu gibi kolektif olan bilince göre bir sunuydu. Aradaki fark þuydu. Burada tekil takdir vardý. Kolektif bilinç ve kolektif akýl bencilik yerine kiþisi bencilik vs. vardý. Kayra vardý. Kiþilerde kolektif olanda pay bekler gibi olmakla kayra nasip, rýzk bekliyorlardý. Sunularý bu gayretle ikili düþünce içinde olmakla yapýyorlardý.
|
|
1189
|
|
1190
|
|
|
|
|
Köleci yapý ile insan vahþete düþmüþtü. Erdemliler erdemsizler bir tarafa çekilmiþ; ahlaksýzlýk gemi azýya almýþtý. Düþene bakan yoktu. Kulaklar çýðlýklara kapanmýþtý. Olup biten karþýsýndaki baský ve yýlgýlar içindeki insanda aðýzlarý býçak açmýyordu. Tedirginlikte hiç hýz kesmiyordu. Bu ahval üzerine insanlar iman üzerinde ahlaka çaðrýlýyordu.
|
|
1191
|
|
1192
|
|
1193
|
|
Anasayfa
