• ÝzEdebiyat > Öykü > Sevgi ve Arkadaþlýk |
101
|
|
|
|
Ama balýklarý tutarken, aðýzlarýndan demir çengeli çýkarýrken, babamýn ameliyatlarda gösterdiði özeni gösteriyor, acýtmamaya dikkat ediyordum. Ve onlarý, asla çýkamayacaklarý , üstü kesilmiþ su dolu, plastik bidonun içine atarken hiçbir þey düþünmüyordum, onlarýn biten hayatlarý dýþýnda. Ýçeri týkýldýklarýnda, bir süre kurtulduklarýný düþünürler, azalan oksijen ve deðiþmeyen görüntü onlara her beþ saniyede bir yakalandýklarýný hatýrlatýr. |
|
102
|
|
|
|
Umut’du adý, Lösemi hastasýydý. Sevgi anne Acý içindeki kalbine. Kararlýlýkla direniyordu, Acýsýný, biricik oðluna hissettirmiyordu…
|
|
103
|
|
|
|
Güzel bir alýþveriþe benzetirim arkadaþlýðý .. |
|
104
|
|
|
|
Ümit, hayatýn en önemli parçasýdýr... |
|
105
|
|
|
|
Orta yaþta olmasýna raðmen hala erkeklerin baþýný döndürecek kadar güzel, fakat yapayalnýzdý. Onurundan, kiþiliðinden taviz vermeden yaþamaya kararlý bir kadýnýn içine düþtüðü yalnýzlýklarýn her türünü yaþamýþtý. Ne kadar çok erkek tanýmýþtý; düzeyli, düzeysiz, maskeli maskesiz... |
|
106
|
|
|
|
Yaðmurun sesi ile açtý gözlerini. “Yine yaðýyor” diye düþündü, hem de hiçbir varlýðýn yaþayacaklarýna aldýrmadan ve herhangi bir rahatsýzlýk duymadan akýyordu. |
|
107
|
|
|
|
AÞK YA DA VATAN
“Bir yüce sevdadýr içimde, adý Türkiye’m,
Kalbime nakþolmuþ asla vazgeçemem,
Kahrolup, dönmemi bekleme annem,
Kutsalýma el uzataný yok etmeden gelemem.”
Anadolu’nun birçok yerinde bu Vataný kendi aþklarýna tercih eden kim bilir kaç Baran’lar, kaç Zeynep’ler komutanlarýný beklemekteydi? Alperen KARAKARTAL
|
|
108
|
|
|
|
Meryem çevresine güzelliði ve ahlakýyla nam salmýþ, on sekizine yeni girmiþ genç bir kýzdý. Atalarýnýn Kafkas kökenli olmasý ona ayrý bir zarafet ve güzellik vermiþti. Çevre köylerde güzelliði ve ahlakýnýn üstünlüðünü bilmeyen yoktu. Adeta dillere destan olmuþtu.
|
|
109
|
|
|
|
Dostluk üzerine fabl denemem. |
|
110
|
|
|
|
Bu öykü çok sevdiðim teyzemi anlatmaktadýr. |
|
111
|
|
|
|
.... zeynep di onun adý... |
|
112
|
|
|
|
Bu yazýyý yazdýgýmda hep þunu sormuþtum kendime... bu yaþamýn kýymetini bilemeyecek kadar zavallýyýz. ister þehirli,ister modern. önemli olan sadece saglýk aslýnda... |
|
113
|
|
|
|
deðiþtirlmek üzere hazýrlanmaktadýr... |
|
114
|
|
|
|
Önlerinde beþ kiþi duruyordu. Hangisinin, yanlarýnda taþýdýklarý cesedi öldürdüðünü bulacaklardý. ( Yeþim beþ kiþinin de erkek olduðuna ve cesedin de kadýn olduðuna dikkat etmiþti ) |
|
115
|
|
|
|
Aldatmak kendini kandýrmaktýr aslýnda. Kendimizi aldatýrýz her baþka tene deydiðimizde. Aþk deðil aþkýn reddidir aldatmak. Ve büyük bir kandýrmacadýr karþýmýzda ki için. Yakalanmayacaðýmýzý sanýrken aptal durumuna düþmektir aldatmak. Aldaymak aldanmaktýr aslýnda. |
|
116
|
|
|
|
Bizim kaynaþtýðýmýzý gören Christian bira bardaðýný banka vurarak, "Bir bira daha", diyor. "Daha kibar olabilirsin", diyorum. Bana yanýt vermeden Murat'a dönüyor. "Demek sen þairsin ha! Ýnanmam, bedevilerin dilinde þiir yazacak kadar sözcük olamaz!" diyerek, kahkahayý basýyor. Bira bardaðýný önüne koyarken; "Kapa çeneni. Gülünç duruma düþüyorsun!" diyorum. Hýrsla birayý yarýsýna kadar içiyor, dudaðýnýn üstüne yapýþan köpüðü elinin tersiyle siliyor. "Býrak biraz neþeleneyim, þair bir deve çobaný ile ilk kez karþýlaþýyorum", diyerek çirkin çirkin gülüyor. |
|
117
|
|
|
|
Bu yazýda tamamen bana aittir gerçek bir anýdan esinlenmemiþtir |
|
118
|
|
|
|
Bu kadar olgun, terbiyeli, güzel de sayýlabilecek bir kadýný üzen ne olabilir diye düþünürdü O'nu her gördüðünde...Bilmezdi ki O da açtý kendisi gibi sevgiye.
|
|
119
|
|
|
|
Ben yazarým, benim iþim insan, kötü hava koþullarý beni etkilemez, insanlarý zor durumlarda gözlemem gerek, zor durumda yaþayanlarý bilmem gerek, bu insanlarýn dýþarýda ne halde olduklarýný anlatmam, yazmam gerek.. |
|
120
|
|
|
|
Aksak bir kemandan farkým yokmuþ...
Yanlýz bir keman sesi, sonu, notasý.. sýzlýyor ince ince.. |
|