|
|
• ÝzEdebiyat > Deneme > Doða ve Dünya |
181
|
|
|
|
|
Her þey gözümün ellerimdeki tüylere çarpmasýyla baþlýyor.
Yavaþ yavaþ süzüyorum; bakýyorum.
Derimin üzerindeki gözeneklerde baþlayan bu "rastlantý akýþ" yan masada oturan kadýnýn dudaklarýna çarparak devam ediyor.
Bir kafeteryanýn "boðuk kalabalýðý" arasýnda yitiyor sesler. |
|
182
|
|
|
|
|
Küçük yaprakçýðýn toz pembe hayatý. Ve yok olan umutlarý. |
|
183
|
|
|
|
|
Ayna bize geçmiþi gösteriyor hayat denilen kavrama sýkýþmýþ bir oyuncunun geçmiþten yansýmasýný...
|
|
184
|
|
|
|
|
Cennetten leblebiler
Geçer mi boðazýnýzdan
Özgürlüðünüz deðil mi.. sizi tok tutan..
|
|
185
|
|
|
|
|
Þimdi zaman yapraklarýn düþüþüne gizlenmiþ kitabý okuma zamaný. Açýn pencereleri evinizin önündeki aðacýn dalýndaki yapraklarý okuyun, okuma yazmanýz varsa tabii ki…
|
|
186
|
|
|
|
|
Ýnsan hayatý rutindir.
Dünya' ya her gelen ve her veda eden ,
Senden benden farksýz birþey yapmamýþtýr.
Doðmak,emeklemek,yürümeye baþlamak ve sonrasý...
|
|
187
|
|
|
|
|
Arkadaþým Cuma günü sýnýfýyla yürüyüþe gelmemi istediðinde önce biraz duraksadým. Çünkü, o gün benim boþ günümdü; ya uykumdan fedakarlýk ederek yürüyüþ fýrsatýný deðerlendirecektim, ya da boþ verecektim. Her þeyi öðrenme hissim aðýr basýnca, evet, dedim. |
|
|
|
Anasayfa
