• ÝzEdebiyat > Deneme > Yaþam |
1161
|
|
|
|
|
Artýk kuruyemiþlerin tek tek isimlerini biliyorum.Dahasý yeni yýlýn eve davet ettigimiz biri olmadýðýný...Yakýcýlýðýný... |
|
1162
|
|
|
|
|
Hayatýmý,yaþadýklarýmý,karþýlaþtýðým güçlükleri,sevinç ve üzüntülerimi kaleme almayý,istedim. |
|
1163
|
|
|
|
|
Yýrtýk pantolonumu, yamasý kapansýn diye çekerken dizlerime, ilk defa, astarlý lastiðimin parlaklýðýnda senin için taranmýþtý saçlarým. Kamyonumda taþýnasý bir seni bilirdi ellerim, tahtadan silahlarým kadar sahiptim sana, bilyelerim kadar sevdamdýn!...
|
|
1164
|
|
|
|
|
Çatlak kabuk yeni birþey daha öðrenerek yoluna devam ediyor. Çatlamýþ kabuðunu nasýl kýracaðýný düþünerek. Ve diðer kabuklarýn nasýl kýrýlacaðýný.
Anlýyor ki bu dünyadaki en zor þeylerden biri bir insaný deðiþtirmek.
|
|
1165
|
|
|
|
|
Yazý yazmak, çeliðe su vermekten güç bir iþ bence.
Sözcüklerin, rengi usaresi olmadýðý için onlarý birbiriyle kaynaþtýrmak ayrý bir özen emek ister... |
|
1166
|
|
|
|
|
Doðal halinde sert ve gevrek olan balmumu, biraz sýcaklýk karþýsýnda, istenilen herþeklin verilebileceði ölçüde yumuþuyorsa ; en dik kafalý ve düþmanca davranan bir insan bile, birazcýk nezaket ve güleryüzle, yumuþak ve iyi huylu yapýlabilir.Bunun için, balmumu için sýcaklýk neyse insanlar için de nezaket odur.
|
|
1167
|
|
|
|
|
Kurtlar sofrasý en karmaþýk serüven olsada, önümüze sunulan hayat pek farklý degildi aslýnda. Sýrlarý boldu, sýnýrlarý yoktu; ne garipti hayat! |
|
1168
|
|
|
|
|
Yanýtlarýnýzý önce kendinize okuyun yüksek sesle..Gerekiyorsa baðýrýn sonra avazýnýz çýktýðý kadar ! |
|
1169
|
|
|
|
|
Baþlayabilmek için yeniden, yer bulabilmek için gönlümüze bin kuþu kurban etmek ister, bir seher vakti çekip gitmek. Bu hayatýn tasarrufudur bizden, ömrümüzün kefaleti.Yazýmýz silinmez alnýmýzdan,sularýmýz hep yanar. kederimiz hovardadýr tebessüm firari.
|
|
1170
|
|
|
|
|
sözlerim anlamsýz gelebilir,yaþanýlaný yaþatmak tek istediðim.. |
|
1171
|
|
|
|
|
Her seferinde yalnýzlýðýmý yazýyorum yoksa sen misin benim yalnýzlýðým...! |
|
1172
|
|
|
|
|
Ya sizin evin, kaç penceresi var perdesiz!?... |
|
1173
|
|
|
|
|
Bu ülkede yaþayanlar, ülkelerinde yaþamaktan o kadar mutlu imiþler ki kesinlikle baþka ülkelere gitmek, orada yaþamak gibi bir düþünceleri yokmuþ. Hatta baþka ülkeler, kendilerinden vizeyi býrakýn, pasaport dahi istemedikleri halde baþka ülkelere gitmeyi akýllarýndan bile geçirmezlermiþ |
|
1174
|
|
|
|
|
Hepimiz zaman arkeologlarýyýz. Sýrtýmýzý akýp giden hayata dönüp geçmiþi kazýyoruz sürekli yalnýzlýðýmýzda. Dündeyiz, bir önceki yýlda, on yýlda, giderek pro-fallus çaðýn bilinmezliðinde. Ýnce çalýþýyoruz. Beynimizde törpü, sinir uçlarýmýz diken diken. Yolculuðumuz hep ardýmýza düþüyor. Dedelerimizin beþiðini sallýyoruz uzun gecelerde. |
|
1175
|
|
|
|
|
güzelle çirkinin, yalanla gerçeðin, söz ile özün birbirine karýþtýðý dünyada, yumuyorum gözlerimi gördüklerim karþýsýnda ve açtýðýmda geçmese de birþeyler, kazandýðýmý görüyorum hiçbirþey kaybetmeden.... |
|
1176
|
|
|
|
|
Keþke sivrisinek gibi rahatça konabilseydim hedeflerime…
Keþke bir þeyin ertesini de bilebilseydim… |
|
1177
|
|
|
|
|
ayrýlýk iþte adý üstünde.... |
|
1178
|
|
|
|
|
Serin bir hava vardý. Belki herþey için çok geç, belki de herþeyin yeni bir baþlangýcýydý. Soðuk esintiyi iliklerine kadar hissetmek ve bilmek biþeylerin deðiþik bir yöne doðru ilerlediðini umarsýzca... Ne yapmalý?!??
Aslýnda ne garip belki de milyonlar |
|
1179
|
|
|
|
|
Ayaklarým beni ara sokaða yönlendirdi yine. Bu defa sýký giyiniðim. Ýllâki çiseleyen yaðmurda yürüyeceðim. E bugün, nedense baþka güzel geliyor bana.
|
|
1180
|
|
|
|
|
Yaþanan acýlar hiç silinmiyor insanýn zihninden,üzerinden aylar geçsede ve yüzlerce yalancý kahkaha atýlsada üzerine. Ve yine düðümleniyor insanýn boðazýnda... Ýþte böyle bir kesit kendi yaþamýmdan....... |
|
Anasayfa
