• ÝzEdebiyat > Deneme > Yaþam |
1941
|
|
|
|
Zaman hep geçecek ve ardýnda bir sürü iz býrakacak..Ya insaný piþman edecek nasýl da boþa geçmiþ dedirtecek ya da mutlulukla ve gururla hatýrlanacak..ve þairin dediði gibi..’Ne olursa olsun hiç ölünmeyecekmiþ gibi yaþanacak..’ |
|
1942
|
|
|
|
sen yaratýk zannedersin siluetini üzenleri. oysa ayna kadar yakýndýr onlar sana.
|
|
1943
|
|
|
|
Hala çocuktuk, hala ayný oyunlarda zaman öldürüp, ne ihtilal sonrasý Türkiye’si, ne Özal’lý yýllarýn atýlýmý ile ilgilenmiyorduk... |
|
1944
|
|
1945
|
|
|
|
Sözcüklerin ahengi anlamlarýnýn yanýnda büyük önem taþýr bence. 2 tane sözcük ve anlamlarý üzerine kýsa bir yazý bu. Gündelik hayatý anlatan 2 sözcük. |
|
1946
|
|
|
|
...lýk....lik....lok....luk...kurallarý.... |
|
1947
|
|
|
|
ifade edemediði yalnýzlýklara düþmeyenimiz varmýdýr ki yaþamda? |
|
1948
|
|
|
|
Suçlamýþtým onu, daha doðrusu suçluluk duygusuna itmiþ, kýsa süreli de olsa rahatlamýþtým... |
|
1949
|
|
|
|
Soðuk yaðmurlu havalarda,
Islak bir sokak kedisi gibi eve girdiðimizde,
Burnumuzda tüten,
Çayý.
|
|
1950
|
|
|
|
Hayata ve hayatýn sonuna dair |
|
1951
|
|
|
|
Aslýnda kendi çemberidir insaný hapseden ya da bir diðer deyiþle insanýn kendisidir kendini çembere iten. Ve insan kendi oluþturduðu bu çember gölgesinde yaþar |
|
1952
|
|
|
|
Yalan üstüne yalan söyleyenlere çok kýzarým. Fakat çok geçmeden onlarý hoþgörürüm sonra da unuturum. Ne de olsa bu bir karakter iþi, yapý iþi. Bir kere girmiþse kanýna çýkmasý zordur. |
|
1953
|
|
|
|
Tek hissettiðim minicik yüreðin isyan atýþlarýydý.
Arada anlamaya çalýþan kýrpma nöbetleri sadece hüznün kuruttuðu gözlerinde, derin iç geçirme sarsýntýlarý yapýlanmayý henüz tamamlayamamýþ bedeninde, ruhu çoktan çökmüþtü bile..
|
|
1954
|
|
|
|
Ona küs, buna gücen, þunu unut, bunu sil.
Nereye kadar yahu? |
|
1955
|
|
|
|
Zor gelmez elbet bir isim verebilmek hayata. Týpký doðduðun günün bir anlamý ve paylaþýmlara açýk bir ismi sahiplendiði gibi. Hayat aslýnda insana gereken ismi çoktan vermiþ olur zamana yenik konumlamalarýnda..... |
|
1956
|
|
|
|
camdan yürekler ufacýk bir rüzgarla yerle bir oldu ! |
|
1957
|
|
|
|
Aynanýn karþýsýna geçim yargýlamazsým kendini; “ne istiyorum, ne bekliyorum, gerçek amacým ne” sormazsýn kendine, gerek duymazsýn evlenmek istersin sadece evlenmelisindir çünkü günün birinde herkes evlenir |
|
1958
|
|
|
|
Yaþanacak her an, yaþadýðýn anýn hayali/ hayal kýrýklýðýdýr. |
|
1959
|
|
1960
|
|
|
|
“Beni de bir yazýnda anlatsana. Sendeki kendimi çok merak ediyorum. Beni nasýl anlatýrsýn? Düþün bakalým biraz, sen mutlaka yazacak bir þeyler bulursun.” |
|