• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
501
|
|
|
|
|
Merhaba Ömrüm... Nasýlsýn? Beni sorma hâlim yaman yine, çünkü sen yoksun... |
|
502
|
|
|
|
|
Ayrýlýk üzerine yaþanmýþ gerçek düþünce ve saptamalar.. eminim ayrýlýðý yaþadýysanýz en az bi cümlesi sizin içinizden de geçmiþtir.. |
|
503
|
|
|
|
|
Her þey seni gösteriyor,
Yakýnlarda olmalýsýn,
Belki de hala yaný baþýmda usulca aðlamaktasýn…
|
|
504
|
|
|
|
|
Serin bir rüzgâr esiyor penceremden ruhuma doðru. Silinebilmiþ dediðim geçmiþim karþýlýyor onu. Yaþananlar birer birer sorguya çekiliyor yalnýzlýðýmda. Ayrýlýklar kapýlýp gitmek isterken rüzgâra, sevgiler býrakmýyor. Savrulup gitmek istiyorum. Hepsi gitsin diye. Geriye ne ayrýlýk kalmalý ne de sevdalar. |
|
505
|
|
|
|
|
Muradýmý bilirsin aþkýndan çýldýrmak arzum. Ýþte aþk bu diyerek naralar atmaktýr muradým.
Ýster gel bahar ol bana cennetler sun, umut dolu yarýnlar için ýþýk ol bana, istersen de gelme muradýna kavuþ de cehennemlerde yanmam için ateþ ol bana. |
|
506
|
|
|
|
|
hayatýn gerçeklerine sahipken sahip çýkmak |
|
507
|
|
|
|
|
omelas'ý terkedenler adlý kitabý anýmsamak amacýyla sevgiliye yazýlmýþ bir mektup |
|
508
|
|
|
|
|
Ýnsanlar bazen yaþayacaklarý þeyleri önceden hissederlermiþ , bedenleri ve ruhlarý o yaþayacaklarý olaya kendini hazýrlarmýþ. Bunu bugün sen gittikten sonra ancak anlýyorum ve anlamlandýrýyorum sevgilim ,bedenim ve ruhum sana hazýrlanýyormuþ |
|
509
|
|
|
|
|
Hayat suskun asýr suskun an suskun |
|
510
|
|
|
|
|
Yakýnda yeniden doðucam o ilk iliklerime kadar doldurduðum her neyi... yamamam için aldýðým nefesi merak ettiðim o ilk hissediþ... |
|
511
|
|
|
|
|
Biliyor muydun?... Meþeler, çok güçlüdür. Kökleri, topraðýn derinlerine iner ve yayýlýr. Meþenin bu derinliðe doðru dalýþýný ve çeperlere açýlýmýný ayný esirgemezlikle kucaklar toprak... Ve aðaç, büyük bir güvenle birleþir toprakla. Güven duymadýðý peliti, toprak istemez; pelit güven duymazsa, sereserpe veremez kendini topraða. |
|
512
|
|
|
|
|
(sahra ,ben ve defter bir haftalýðýna. Aþk inzivasýnda…..) |
|
513
|
|
|
|
|
Ya peki siz, kimlerin hayatlarýna dokundunuz ya da kimler dokundu hayatlarýnýza.. Kaçý gerçek kaçý yalan biliyor musunuz ? |
|
514
|
|
|
|
|
Ele gecirir bedenini heybetli bir ofke... Once bir guzel kendi kendine soylenirsin... Sonra da ona soylenirsin... Sonra tekrar kendine ve sonra tekrar ona... |
|
515
|
|
|
|
|
Sana gözüm gibi bakarken, þimdi gözyaþlarýmla düþüp, yürek mazgallarýna akan bir ýslak ayrýlýk þarkýsýsýn. Islak ve nemlisin, yalnýzlýðýmýn yollarýnda. Üzerime yapýþan sisli bir havasýn. Tüm boþluklarýmý doldururken bir zamanlar; þimdi kollarýmýn boþluðunda, esen sert bir rüzgarsýn. Üþüyüþümsün, yalnýzlýðýmda. Terk ediþin, bana gölgede soðukluðunu býrakýrken, bakýþlarýmýn donduðu yerdesin. Nabzýmýn tükendiði, soluðumun bittiði bir dünyadasýn. Sana ömrümü adadýðým anlarýn ardýndan bana buz sarkýtlarý gibi parmaklar býrakýrken, sen baþka kollardaki saatlerin mutlulukla çaldýðý vakitlerdesin. |
|
516
|
|
|
|
|
Senden önce bir "ben"dim ama sen geldikten sonra "biz"olduk.. |
|
517
|
|
|
|
|
Güneþin sýcaklýðýný yansýtarak belki buralardan ayný sýcaklýðý seninde hissetmen temennisiyle kuruyorum cümlelerimi |
|
518
|
|
|
|
|
Sen ne olur hangi duvarýn arkasýndaysan çýk artýk o saklandýðýn yerden,
Çocukluðumla gel,
Sen ne olur hangi yöndeysen deð(sin) artýk elin elime,
Çocukluðunla gel, |
|
519
|
|
|
|
|
Belki de beyaz sayfalara sana olan duygularýmý büyük bir kýrýlganlýkla yazarken büyük bir hata iþliyordum.Kim bilir… Sayfalarý her yýrtýp atýþýmda çevre düþmaný olarak kendimi görüyor;doðaya istemeyerek de olsa, öfkeme yenik düþerek zarar veriyordum…
|
|
520
|
|
Anasayfa
