• İzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aşk |
1281
|
|
|
|
|
Herşeye rağmen yüreğimde kazıdığın uçurumu sevdim. Ayaklarım takılmıyor dibe vurduğumda. |
|
1282
|
|
|
|
|
ayrılık ölüm gelir sesime |
|
1283
|
|
|
|
|
Sensizliğin yükü zordu... Çoğu kez karanlıktı ve kimsesiz bir sokak arkası kadar soğuktu.. Üşüdüm be dostum hemde delicesine... Ama korkmadım karanlıktan biliyordum elbet bir ışık parşası vuracaktı yamaçlarıma.. |
|
1284
|
|
|
|
|
Gökyüzü ve yeryüzü bembeyazdı. Gecenin tam ortasında, soğuk beyazlık tarlasında yürüyordum. Ölmek ne kolaydı ve sensizliği taşımak ne zor |
|
1285
|
|
|
|
|
-Ama gidiyorsun. Beklide yapmacık bir gülümseme, takılıp o gülümsemenin peşine…- |
|
1286
|
|
|
|
|
Velhasıl... her daim esas olan yürek, Aşk'dır... |
|
1287
|
|
|
|
|
masaldan kovulmuş bir kül kedisi karakterini yaşıyor benliğim. ve hala içimden bir ses: 'gel artık' diyor sana!!!
|
|
1288
|
|
|
|
|
Ruh mayasını mayamıza tutturmaya çalıştığımız
O mübarek duygu selini yaşamak istediğimiz o adamı o kadını arar dururuz. |
|
1289
|
|
|
|
|
Terkedeceksen bir yaz ayında terket beni demiştim, Haziran, Temmuz, Ağustos farketmez, gökte güneş olsun alnımızda ter, yeter... |
|
1290
|
|
1291
|
|
1292
|
|
1293
|
|
|
|
|
Olmadı sözleri çınlayacak kulaklarımda ve her uçurumda kendimi bir kez daha atacağım boşluğuna.Saniyeler süren düşüşüm saatler sürecek biliyorum... |
|
1294
|
|
|
|
|
Kadının gidişi ve erkek gözünden seyri... |
|
1295
|
|
|
|
|
Çıkarıp attık şaşkınlığımızı üzerimizden.Nasıl da sürpriz olmaktan çıktık birden!Sanki birbirimizi olduğumuz yerlere zaten biz bırakmışız da,bir gün gelip bulacağımızdan eminmişiz gibi.. |
|
1296
|
|
|
|
|
...O çocuk bedenin içinde nice ruhsal acılarla kıvranan kadının güvensizliklerini, nevrozlarını, isteri krizlerini, hayallerini, sevgi kırıntılarını, kederini, sonbaharını görebiliyor muydun? Yoksa senin yetişkin bedeninin içindeki çocuk ruhun bunlardan kaçıp kurtulmak için benim sadece çocuk bedenime mi sarılmıştı?... |
|
1297
|
|
|
|
|
Bir daha hiç dönmeyecek olanı bekleyiş. |
|
1298
|
|
|
|
|
... Ben bir hataydım... Annemin betnine düştüğüm ilk günden, daha ceninken, henüz bir kan ve su pıhtısıyken kocaman bir hataydım. Doğduğum gün, onu takip eden sonraki günlerde, emeklerken, yürürken, konuşurken, ağlarken, gülerken, susarken, dudağıma dikiş atılırken,.. hataydım ben. Okul sıralarında iyi öğrenci olurken, hep taktir alırken, öğretmenlerimin bitmez övgülerine utanarak tebessüm ederken, talebeyken, kendimi geliştirip hayata hazırlarken,.. ben hep hataydım, kocaman bir hata... |
|
1299
|
|
|
|
|
... şimdi bedeni genç kız havasında, ruhu 40-50 yaşlarında bir kadın gibi hissediyorum kendimi ve her kes beni gencecik mutlu biri sanarken, ben yine her defasında yataklık yapıyorum bedenimle birlikte bu gülünç yalana... |
|
1300
|
|
|
|
|
O kadar büyük geldi ki bedenin, sığmadın cümlelerime... |
|
Anasayfa
