• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
1381
|
|
|
|
|
Sende býrakýp gittin beni benden habersiz.. Yokluðun canýmý yakýyor sevdiðim. Dayanamýyorum sensizliðe..Beni de al yanýna býrakma böylece..Bu mudur yaþamak sevgili bu mudur ?
Bensiz bir ben yaþamakta SENSÝZLÝÐÝ… |
|
1382
|
|
|
|
|
ya çýk hayatýmdan ya da kal |
|
1383
|
|
|
|
|
düþe düþtüm
ardýndan gerçeðe aydým
ama anladým ki
sen zaten görebileceðim en güzel düþsün ...
|
|
1384
|
|
|
|
|
Senden son ricam, beni artýk tartma... |
|
1385
|
|
|
|
|
Tam o ana denk düþtü, gözlerimin gözlerine demir atýþý; takýlý kalýp da göz bebeklerine...
Saniyelerce, dakikalarca seyretmek istedim...
Hüzün çöküp de kucaðýmýza baðdaþ kurduðunda; herþey bir kondöktürün düdüðüne üfürmesi gibi soðuktu. |
|
1386
|
|
|
|
|
Yer yüzünde görüp gönül baðladýðým her þey.Kopuyorsunuz bütün bütün benden…Sýrça köþkün,bedbaht beyi,hiçbir güzellik cezb etmiyor artýk beni. |
|
1387
|
|
|
|
|
Ýç dünyamýn derinliklerini, sevgiliye çaðrýyý, karanlýklardan kurtulup maneviyatýn, Allah'ýn ilminin nuru'na kavuþmayý isteyiþim, özleyiþim... Yazýnýn derinlerinde gizli bir serap, derinlerin de ötelerinde gizli bir hakikat... Allah Dostu Manevi, rahmani, insani güzellikleri de yardýma çaðýran, yalansýz, çarpýtýlmamýþ, tertemiz hakikatin Aþk'ýný anlatan, içerisinde farklý muhteviyatlar barýndýran bir yazý... |
|
1388
|
|
1389
|
|
|
|
|
Zaman getirmiþti farklý saniyeleri gözlerimize bakarken farkedemiyorduk belkide ama... |
|
1390
|
|
|
|
|
BÝZÝM SEVDALARIMIZ HEP FARKLIDIR... SÝSTEMEM ÝNAT; |
|
1391
|
|
|
|
|
Gecenin kokusu þehrine en aðýr haliyle çökmüþken ve sen uykudayken, beynimin en uc noktalarýnda sana adanan cümleler. |
|
1392
|
|
|
|
|
Ben acýya þerbetliyim... Yüreðim yýllarca kan aðladý. Oysa bir sebep de yoktu. Aþk vardý. Sevda vardý. Sevgi vardý. Kara sevdaydý bu... Kapkara sevda... |
|
1393
|
|
1394
|
|
|
|
|
Ölüm, canýmý alacak kadar gaddarsa; ben senin için ölümlere meydan okuyacak kadar gözü pek delikanlýydým..Ama þimdi ihanetinde ölmüþ bir bedenin topraða kök salmýþ yüreðini oynuyorum hayatýn maskesiz ve karanlýk sahnesinde..Hem de yönetmensiz ve seyircisiz !
|
|
1395
|
|
|
|
|
Sen benim ilk cesaretimsin , yazdýklarýma baktýmda sen benim nelerimsin |
|
1396
|
|
1397
|
|
|
|
|
Ya hiç öðrenemeden beni gidersen. Artýk arada bir bile olsa seni göremezsem...Korkuyorum.. |
|
1398
|
|
|
|
|
Rasyonel dünyanýn ince sýzýlarýný üstlenmiþ yüreklerin çýðlýklarýný duymadan yaþayýp giden güruh!
Hakikati sýnamadan inanan saf ruhlarýn sürüklendiði uçurumlarýn inançsýz yaban çiçeklerini sular mýsýnýz?
|
|
1399
|
|
|
|
|
Baþýnda kavak yelleri esenlerle, kavak yellerini savuþturanlarýn en azýndan kýyýsýna uðradýðý ya da uðratýldýðý bir limandýr aþk kapýsý.
Bu kapý gönüldendir. Giriþ ve çýkýþ ancak kalpten geçer. Eðer gönlün kapýsý nazikçe, edebine uygun, cesaretle çalýnýrsa kapýnýn açýlmasý kolaylaþýr ve misafirlikten ev sahibi konumuna geçilebilir. Yok, eðer darbelerle zorlanýrsa gönül hýrpalanýr ve oraya misafir olarak girmek bile mümkün olmaz.
|
|
1400
|
|
|
|
|
Soðuk bir "HOÞÇA KAL" ardýnda kalan, "GÜLE GÜLE" denmeyiþin çýðlýklarý... |
|
Anasayfa
