• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
1641
|
|
|
|
Dursan? Biraz daha kalsan yanýmda... |
|
1642
|
|
|
|
Aþýklar yakýn olmalý birbirlerine; denizin kumasala, ayýn yýldýzlara, suyun topraða yakýnlýðý gibi. Tatlarý karýþmalý birbirlerine an be an yaþanan heyecan doruklarýnda...
|
|
1643
|
|
|
|
Eski þehrin nemli soðuk dar sokaklarýn da,hayallerim de , baþka insanlarýn gözlerinde , hep seni aradým.Yere göðe sýðdýramadým seni , mucizelere inandým |
|
1644
|
|
|
|
hayatýn renklerini anlatan, gönülden gelen sözleri ölümsüzleþtirme yolunda kaleme alýnan bir deneme... |
|
1645
|
|
|
|
Dudaðýnda bir gelincik, kuþlarýmýn ayak perdesini boyardý.
Hasta kaburgamýn iniltisini kucaklayarak, geliþini seyretmiþtim evvelce.
Biliyorsun,
Ben de biliyordum herþeyi... Kulaklarýmýzý týkadýk,
Seyyah bir þimþek rast gelir; daðlý yüzümüzün resmini çeker sandýk... |
|
1646
|
|
|
|
renklerýn bana gore anlamlarý |
|
1647
|
|
|
|
Böyle daha güzeldi seninle olmak.
Bitmiþ bir aþk deðildin, devam eden özlem dolu saatlerdin artýk.
|
|
1648
|
|
|
|
Aþk sizi esir alacak kadar güçlüdür. Duygularýnýz, dudaðýnýzdan dökülecek sözleriniz, davranýþlarýnýz artýk sizin deðil onun kontrolü altýndadýr. Yani Aþkýn...Aþýk olunca aptallaþýr, çocuklaþýr, hassas ve kýrýlgan bir hale gelirsiniz. |
|
1649
|
|
|
|
"Benden habesiz çikolatalý dondurma yiyeceksin, gökyüzüne-denize bakacaksýn..... Delicesine sevdiðin o renge gömeceksin gözlerini....."
|
|
1650
|
|
|
|
insan bir içimlik su ise kendine layýk dudaklarý bulmalý. insan aþk þarabýyla zikzaklar çizen bir ressamsa kendine elini titretmeyecek sevgili aramalý. |
|
1651
|
|
|
|
Bulutun maviyi, dalganýn denizi yutmasý mýdýr nedir .. |
|
1652
|
|
|
|
Rabbim ne güzel yaratmýþ melek misali
Her hali bir baþka güzel huri timsali
Ýki cihandada tek dileðim en güzel hali
Kollarýma alýp ölesim geldi |
|
1653
|
|
1654
|
|
|
|
Rüzgar ol, yüreðimin daðýlmýþ hatýralarýný avuçlarýma topla. Bahar ol, yað saçlarýma. Dizlerine eðilmiþ yüreðimi tutup serçenin gözyaþlarýna býrak. Ya da yapamýyorsan onca þeyi, bari ölüm ol, çýk karþýma. Avuçlarýndan kanatlanayým sonsuzluðun sessiz semasýna..Neden diye sorma, seninle ayný vakit doðma þansýný yakalayamadým lakin senin gözlerinde ölmenin ödülünü ve onuru bana ver sevgili..
|
|
1655
|
|
|
|
Seni hep yarým hatýrlýyoruz, silik hayalin... parça parça küçücük… Binlerce parçasýn sen içimizin bulmacasýnda. |
|
1656
|
|
1657
|
|
|
|
Para sevgiyi deðil; sevgiliyi getirir. Para için gelen para bitince gider. Oysa sevgiyle gelen sevgisini býrakýr gider ve bu býrakýlan sevgi, seni sürekli mutlu eder. Hayata her küstüðünde o sevgi bir zindan penceresi gibi kararan yüreðine bir ýþýk süzer. O aydýnlýk ne bir zengin evinin salonundaki mücevher ýþýltýlarýna ne de gökyüzündeki gece yýldýzlarýndan doðan ýþýða benzer. O aydýnlýk ki insanýn gözünün önüne hep cenneti serer. |
|
1658
|
|
|
|
Sarýlýp yatarýz birbirimize. Sanki, gece bizi birbirimizden koparacakmýþ gibi. Sonra, kollarýmýz uyuþunca ister istemez birbirimizden ayrýlýrýz |
|
1659
|
|
|
|
Her zorlukta bir kolayý buldum, fakat kaçamadým... |
|
1660
|
|