• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
1661
|
|
|
|
Rabbim ne güzel yaratmýþ melek misali
Her hali bir baþka güzel huri timsali
Ýki cihandada tek dileðim en güzel hali
Kollarýma alýp ölesim geldi |
|
1662
|
|
|
|
Çok kýzgýným aþka, ne güzel rahattým ben yahu. Aklýmda sadece yolda yürürken acaba kaç karýnca ezdiðim vardý. Ah pardon birde matematik. |
|
1663
|
|
|
|
Sarýlýp yatarýz birbirimize. Sanki, gece bizi birbirimizden koparacakmýþ gibi. Sonra, kollarýmýz uyuþunca ister istemez birbirimizden ayrýlýrýz |
|
1664
|
|
|
|
herþeyden önce nokta koydum. |
|
1665
|
|
|
|
Bütünlüðün arasýnda sýkýþýp kalmýþ yarýmlýk gibiyim, çeyrek asýrdýr uyuttuðum ne varsa yeniden hortladý. Evdeki hesap çarþýyý uymadý sevgili... Her Eylül dökülen yapraklarýn toprâðý özledikleri kadar seninle karýþmak ve yeniden hayat bulmak aklýmda ki...
|
|
1666
|
|
|
|
AÞK ÝÇÝN CABALAYIPTA,KIVRANMAK... |
|
1667
|
|
|
|
Beynimin sað köþesindeki seni soracak olursan eðer, gülüþün yok olmuþ vücudun kaskatý, ölü dudaðý kadar morsun ve yürek yarasý kadar kýrmýzý... |
|
1668
|
|
|
|
biliyorum aslýnda asla söyleyemeyeðimi , ama belki biraz cesaret getirir diye de arada fýsýldýyorum gönlüme söyle artýk diye... |
|
1669
|
|
|
|
Ýskeledeki bir halatla muhabbete bile vesile olan aþk ve özlem... |
|
1670
|
|
|
|
Bir kýrýk aþk öyküsüydü bu. Kanadý kýrýk serçe kuþu. Ne bir masal olacak kadar þaþalý ne bir anka kuþu kadar uzun yol yolcusu. |
|
1671
|
|
|
|
þimdi herþey siyah... simsiyah... senin gibi... |
|
1672
|
|
|
|
bu gecenin sonunda yine anladým ki sensizlik zormuþ |
|
1673
|
|
|
|
Dünyamýza güneþ getiren gözlerinle,anlamsýz gülümsemeni gördüm ilk,sonra kokun sardý etrafý,varlýðýna sanki yýllar öncesinden sahipti ruhum.Nefes alýp veriþlerinde yapabileceðim tek þey vardý küçücük ellerin için,seni bizi baðýþlayana þüküretmek. |
|
1674
|
|
|
|
Týpký bir minyatür sanatçýsý misali kelimelerimle donmuþ anlarýn tasvirlerini yapardým. Gözlerim anlarý donuklaþtýrýr ve sonra kelimelerim anlarýn gölgelerini nakþederdi mat bir kaðýt yapraðýna. |
|
1675
|
|
|
|
Duygusallýðýmý sefere çýkardým, beni arýyorum alemin içinde yine…. |
|
1676
|
|
|
|
Ben
seninle en çok
masumiyeti yitirdim
gözlerimdeki.
Þimdi
bana yakýþan
hüzün mü yalnýz
gülüyorken bile?
|
|
1677
|
|
|
|
Bazen an’a dokunup kaybedersin sonra
Bazý þeyleri açýklayamazsýn
Sadece görür, hisseder ve yaþarsýn.
Ve küçücük bir soru iþareti olup
Silinirsin zamanla.
Gözlerinle anlatamadýðýn onlarca düþünce
Takýlý kalýr gönlünde.
|
|
1678
|
|
|
|
Hissedemesem de hatýrlýyorum... |
|
1679
|
|
|
|
uzaktaki sevglime beslediðim duygular ama beni terketti........ |
|
1680
|
|
|
|
Hani yaramaz çocuklar kapý zillerine basýp ta kaçarlar ya; insanýn yazýp ta kaçasý geliyor o çocuklarýnki gibi bir zafer sarhoþluðuyla… |
|