• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
1841
|
|
|
|
Afrodizyak etkisiyle kokusu insanýn aklýný baþýndan alýrken; fazlasý her zaman kalbi yorar sýkýþtýrýr nefesini daraltýr. Ama insanoðlu vazgeçmez aþktan. |
|
1842
|
|
|
|
Renklere mi küskünsün ki saçlarýný bir fýrça gibi savurup dünyayý siyaha, beyaza, yeþile, maviye boyamamaktasýn. Bir küstüm çiçeði misin ki, bir bahar dalý gibi bana güzellik yaþatmazsýn. Nedir sendeki bu telaþ? Güvercinler gibi camlara yýldýz yaðmuru gibi yaðarsýn. Ruhun acýsýndan bana billur bir göl býrakmaz. Çalkantýlý ve bulanýk sularda bedenimi sýrýlsýklam býrakýrsýn. Ve sonra alýr baþýný gidersin. Gitmek bilirsin, terk etmektir. Gitmek, hiç geriye bakmamaktýr. |
|
1843
|
|
|
|
Yazmayaca ým artýk.Eskimeyen yazýtlar var hala yüregimde onlarýda istanbula saklýyorum.Ýstanbuldur benim yüreðim.Bogazýn sularýnda saklýdýr serencamlarým umutlarým.Bakýþlarýmda gam,gözlerimde buðu.Yazmasam kýzmaz istanbul.Yazmasam gönül koymaz.Gitmeler ka |
|
1844
|
|
|
|
Gönül kapým kapalý artýk . SANA ve SEVGÝNE kapalý . Ben seni sevdim . Sana raðmen sevdim. Hiç çýkarsýz , yalansýz , yürekten sevdim. Seni ben kendimden bile çok sevdim . Sevginin bir karþýlýðý yok . O da beni bu kadar çok seviyormu demedim . Öyle düþünseydim sevgi olmazdý . Sevginin zaten belli bir tanýmý var mý? Ya da sevgi herkes için aynýmý ? Deðil galiba . Ben sevgiyi ve aþký yaþayarak öðrendim . Acý bir tecrübeydi . Ama öðrendim iþte . Ama artýk çok mutsuzum ve üstelikte yalnýzým . |
|
1845
|
|
|
|
Sevginin kocaman kucaklamasýný bir avuca sýðdýran, sonra da buruþturup atanlara |
|
1846
|
|
|
|
Gerçek bir olaydan esinlenilmiþtir |
|
1847
|
|
1848
|
|
|
|
Saymadým kaç dünya oldu
Üstüme serpilen ölü topraðýnýn aðýrlýðý |
|
1849
|
|
|
|
insanýn sevip de uzak olmasý ne kadar zor dur bilirmisiniz? |
|
1850
|
|
|
|
Uyku gözlerimden akýyordu. Kulaðýmda, yine seslerin en güzeli, düþe(yazdým) kendimi... Gecenin, garip bir türküsü var. Duymak denilen eylemin, hakkýndan gelenlerin kulaðýna çalýnýyor. Uyku, düþe sarýlmýþ; gecenin ninnisi ile seyrediyor. |
|
1851
|
|
|
|
Saat sensizliði çok geçe artýk... Dönülmez sabahýn tan yerindeyim...
özlemin gözlerimden aktýðý vakit... aklýma yol verdim, kalbim sende kaldý |
|
1852
|
|
1853
|
|
|
|
Sensizliðin hain kýþýný yaþýyorum... |
|
1854
|
|
|
|
Önceye ve sonraya dair tüm keþmekeþlerin arasýndan sýyrýlýp, sana hiç dokunmadan, sana hiç bakmadan, gözlerine aþkýn týlsýmlarýný koymadan, konuþmadan ve susmadan sadece seni sevmek mabedinde ilahiler dinlemek istiyor caným. |
|
1855
|
|
|
|
“Ýnsan kendini anlatamaz
Bir þiire düþmeden önce”
|
|
1856
|
|
|
|
Aþký açýklamak herkes için mümkün müdür? |
|
1857
|
|
1858
|
|
|
|
Gözümün karasýnda, þehrimi aydýnlatan hayat felsefem. |
|
1859
|
|
|
|
Kalkýp gitmenin vakti gelmiþtir. Ayak niyetine taþýdýðým uzuvlar, elbet beni bir yere kadar götürür. Bu kaçýþým ne açlýðýmdan ne de susuzluðumdandýr. Ah sevgili bu gidiþim senin o gözlerindeki derinlikte boðulmamak içindir. Ey sevgili bana bir daha bakarsan, ölürüm diye korkarým. Ne açlýk ne de susuzluk, senin süründürücü ve öldürücü bakýþtan daha fazla beni mahvedici olabilir. Seninle göz göze gelmek, tsunami dalgalarýyla burun buruna gelmek gibidir. |
|
1860
|
|
|
|
Mayýs ayý hýrsýzlýk yapýlmasýný söylüyor diðer aylar ise sadakati emrediyordu. |
|