Kurtsu gölgeler kemiriyordu oysa,
ruhumun derinliklerini,
elin ellerimdeyken
ve nasıl da mutluydum kanarken,
ve sen öldüresiye kanatırken..
kanımın kokusundan mı
yoksa aşktan mıydı baş dönmelerim?
ya da ayrılığa mı gebeydim,
bilemiyordum...
Şimdi biliyorum!
göğsümde uyuyor bebek,
adı : hasret...
