Sana veda edemediğim sevdiğim bağışla beni… seni son kez öpemedim, bakamadım gözlerine ve son kez sarılamadım.
Böyle gitmek istemedim… Gitmeyi de istemedim ya biliyorsun… Gitmek benim için senden gitmek değildi ve sen bunu bilme istedim… Gitmek senden uzakta olmak değildi aramızda kilometrelerde olsa değildi… Gitmek sabaha boş gözlerle uyanmaktı, bir kenarda oturup saatlerce gözlerimin dalmasıydı, gülümsemek yoktu gitmekte, güneş yoktu ısıtan, yağmur yoktu cama vuran, çiçeklerin rengi, toprak kokusu, umut yoktu… Gitmek tüm hayallerin bitmesi demekti… Sen bilme istedim…
Gitmek gözyaşı demekti, uyuyamamak ya da uyku hapları demekti, içimin acısı demekti gitmek, konuşmamak hatta çabalasam bile kelimelerin dudaklarımdan dökülememesi demekti, boğazımdaki düğümdü gitmek… Burnumun sızlamasıydı…
Tatsızdı gitmek, karanlıktı, sessizlikti, beklentisizdi, yarınsızdı gitmek, bütün ümitlerin bitmesiydi, anne olmamaktı, aynı çatı altında kalmamaktı, eşyalarına dokunamamaktı, kollarında uyuyamamak, ne yaptığını bilmemekti, duymamaktı çünkü sesin yoktu… Görmemekti gözlerin bakmıyordu bana… Hissetmemekti.
Sana veda edemediğim sevdiğim bağışla beni… Veda edebilseydim gitmezdim… İzin verseydin gitmez bende kaldığın gibi sende( kalırdım…)..( Kalamadığım) için affet sevdiğim…..
