AMENNA
içimde sıkıntıyla kımıldayan çığlık
nasıl borana dönüşür boşluğumda
şahan öfkesiyle isyandır
alnımda ağrılı giyotin
karanlığımda ırmaklar akmaz artık
ateşim sönmez göğsümün eşiklerinde
sevimsiz bir hüzün nöbete kalır vakitsiz
birden anlamını yitirir hece
iğreti ışıklarda küf kokulu derinlik
sokaklarımda,
sinsi ve arsız keder
sırasıdır
bıçak gibi keskin ve yeminli göç
ama,
birden ışıklarını kapatır gece
kumaş gibi yırtılır rüzgârın ıslığı
yollar kapanır
artık isyandır içimde saklı söz
dinmez ruhumun talanı
amennâ......!