Yeni hayata uzatıyorum ellerimi,
Parmak uçlarım arasından esen rüzgarı hissediyorum,
Sanki bana kucak açacakmış gibi gökyüzüm,
Acılara ses çıkarmayan bulutları hep tanıyorum,
Bir ürperti,
Belki bir istek nasılda koşuyorum dağlara,
Umudumun kırık aynalarında,
Bir kendimi,bir kendimde çoğalan yüreğini,
Geceyi gün,günü gece kabullenipte yaşıyorum,
Yağmur yağan istasyonlarında bir kentin,
Pas tutmuş rayları üzerinde yürüyorum,
Taşkın bir özleyiş sarıyor her yanımı,
Gözlerimde yakarış,
Dönüşü olmayan bir bekleyiş sabahları,
Yalnızlığı öldüren bir sesleniş öpüyor dudaklarımı,
Düşüyorum usul usul gecenin avuçlarına,
Gölgemi yansıtan bütün duvarları,
Siyaha boyuyorum zamansızca,
Başlığı olmayan şiirlere isim arıyorum,
Sen geliyorsun aklıma,alıyorsun benden uykuları,
Son şiiri gecede seninle yazıyorum,
Ve yarına kalıyor umut adına herşeyimiz,
Susuyor yağmur dışarda,son tren kalkıyor,
Başlık,
İlle de ikimiz.....
