dilimin üstüne deniz koydum
dalga ictim tuz yedim doydum
ben sularda degil
susuzluklarda boguldum
ben kiyilardan degil
karalardan kovuldum
ne baliktim ne de yosun oldum
ben beni bende buldum
ben zaten oldugumdum
gözümün icine oturdum
hülyalarima dokunup rüyalarimi tuttum
ben aklimi degil
akilsizligimi unuttum
ben gerceklerden degil
gerceksizliklerden kovuldum
ne günesten düstüm ne de aydan
ben beni bende buldum
ben zaten oldugumdum
yüregimden gecen yola koyuldum
varmak icin degil
almak icin degil
ermek icin ve sadece vermek icin degil
görmek icin bilmek icin
ben istikametlerden degil
yanlis isaretlerden yoruldum
sana göre belki kayboldum
ama ben zaten akillilarla degil
yüreklilerle mutlu oldum
ben beni bende buldum
ben zaten oldugumdum
bir siir ölür
bir sair dogar
bir sair ölür
bir siir dogar
ölümde yasam
yasamda ölüm var
yazila yazila satirlar kendi yazgisini anlar
aciya tatliya bagli kalmaz ki tadlar
yasamin aninda anlari var
askimin can icinde canlari var
ben beni bende buldum
ben zaten oldugumdum
