Bana gülmeyi öğretmediler
En güzel günlerimde bile
Nasılda yıpratmışlar beni
İnsanca yaşayacağım günlerde
Mazim günah defterlerinde
Acımasızlığın yüzünü gördüm
Dayanılmaz bir şekilde
Islandı yanaklarım
Mazim günah defterlerinde
Cefasız bir yaşam yok bana
Olumsuzluklarla büyümüşüm
Şerefine kaldırmışım kadehimi
Kader denilen yaşam çizgisinin
Unutulmuşluğun ortasında
Nadirende olsa gülüyorum be usta