bir gökyüzü var ezberimde,
bir de yeryüzü...
ne alaka ama! ..
ikisi ile
ufukta buluşuyorum...
bir çizgideyim şimdi;
gündüz çizip
gece siliyorum...
sen ötesindesin göğün ve toprağın...
ufkun yani!
bakışımı oraya çeviriyorum...
var mısın,
yoksa yok musun?
ne garip! ..
bunu bile bilmiyorum...