Bu öyle bir intizar ki bir şems de olsa
Ne acı bir yara ki amberi aşkın koksa
Zevkler ki ruhumu gafletimle kuşatsa
Hicran şarkılar ki âlemi cihanı çınlatsa
Bir kahrın demi ki hayatı sil baş yapsa
Hazır un kıdem bassa sine efkâr kussa
Kuşlar aşiyanı için kanatlarını çırpmasa
Yapraklar ki dallarında tutuklu kalsa da
Yağmur damlaları tenimi unuta salsa da
Toprak reddi kabul yapsa hali basmasa
Geceler arzı kâinat senfonisini haykırsa
Zerreyi hayat ki mütemadiyen ağlasa da
Sen halim için mahzun olma kahrım sana
Sevdan yolunda kaybolsam da sen acıma
Sen ki bensiz bir hayatı nevi şahsınla yaşa
Kokun ki hecelerle kimseleri dahi kuşatma
Sana mahkûm bırakma acılarla da katlama
Hali insanlığından sıyırma divanede yapma
Nihayetinde biliyorsun ki o dahi nefeslik can
Ruz-ı aşkın da mahrumiyet ki sendedir o kan
