Düşer yapraklar yere titreyerek
Yaza elveda diyerek
Bir kalbi vurur her yaprağın düşüşü yere
Bir kalbi darmadağın eder sert esen bir rüzgar
Bir yaprak düşer yere
Bir gül soluverir birdenbire
Bir kalbin atışları yavaşlar
Bir kalp yeni başlar atmaya
Bir kalp dirilirken ey dünya
Bir kalp ölüverir sessizce
Karışır karanlığın ortasına
Ne tanıyan olur
Ne sesini duyar insanlık
Kaybolur gider
Düşen bir yaprağın çürüyüp
Toprağa karışması gibi
Bir yaprak düşer
Bir kalp düşer toprağa
Toprak anavatanıdır yaprağın
Bir kalbi bekler toprak
