BİR SEN KIYAMADIĞIM CAN…
Sonsuzluk gibi kalan ardı arkasız cümlelerde
Sen vardın apansız çekip giden
Kendimi koyduğum bir mektup sana ellerimde
Bir kız çocuğu doğdu sesi duyulmayan bu dünyaya can veren…
Sen demek hayatta aldığım nefesle eşdeğer
Kabuğunu kırdım şu cihanın… oluyormuş meğer
Saatlerim durmasa da zamana hükmedemesem de
Fark etmez gönlümün güneşi aydınlatır beni
Sen varsan eğer…
Elalarına yeşilin bulanmış gözlerinde
Rengi gibi karmaşıklığı anlatan bir çift zümrüt yüzünde
Ben bakamasam da utancımdan bil ki çizgileri yüreğimde
Kalbime çizilmiş bir resimdir başkası çizemez sakladım ellerimde….
Penceremin önündeki çiçeklerim solmaya yakın ama umutlu
Havam ışıklarını göstermeye niyetli güneşi saklar ama bulutlu
Gözlerim inci damlalarını sakladı senle kuruttu
Ama ne yaparsam yapayım dokunduğum yüreğin buruktu…
Sonunu bile bile durmazsın ya delirircesine
Sevginin önü delilik….arkası mutsuzluk…. geberircesine
Kokladım havanı karıştı nefesim nefesine
Kelimeler o anda son buldu karıştı nefsim kederine….
Bir yer var inanıyorum...
Sen yoksun orada ve mutluluk var gibi..
Sanki insanlar yaşar da ben nefes alırım gibi…
Dediklerime gülen bir sensin biliyorum….
Gülmeye devam et ağlatmayacağım seni şiirlerimle…üzülürüm…
Ben gidiyorum…
