Bugün aynaya sanki ilk defa baktım
Büyük bir kazayı atlatmışçasına
Yüzümde rahatladım
Bugün kendime bir yara açtım
Sadece hissetmek için
İyi olanları kaybettikten sonra
Dipte biraz soluklanmak için
Bekledim…
Benim klasik beyin siken sorularım
Bu sefer aynı değildim
Üstümde istediğiniz kadar tepinin
Yol almaya devam edeceğim
Bugün bileğime bir kesik attım
Hala ölüme dost olma şansım varken
Bekledim…
Korku içimi kaplayana kadar
Sanki kendim değildim
Binlerce kilometre öteden çekik gözlü kadınlar
Biraz daha güneyden at üstünde yabanlar
Katil kaplanlar
Susuz kalmış hayvanlar
Git gide eriyeceksiniz
Aklımın içinde bunca sıkıntı
Sıcak bir tene yakınlaşmak isterken
Sıcak bir ateş yakacak bedenimi
Kaç yoldan gidilecek ki;
Bugün kendime bir söz verdim
Benim hükmümde olmayan şeyler için:
Üretimi bozuk bir robot gibi kendi etrafımda
Dönmeyeceğim…
Neredesiniz diyecek kadar vaktim yokken
Onları aramayacağım
Yalanlar başlarda içimi ısıtırken
Şimdi ekmek ve su gibi ihtiyacım
Aç bir zenci çocuk gibi…
Değişmek istediğim her an
Kararsızlık ve atalet
Kişisel gelişim saçmalıkları
Daha da yaklaş
Yüzüme bak
Benim hükmüm nedir?
Baştan kaybettim mi gerçekten
Uzunlamasına yatan yorgunluğumu
Kazanabilecek miyim?
