Hiç bir şeyin aynı olmayışına sebep neydi?
Biliyorum artık her şey farklı ... bu sabah babamı çok özledim yine. Annemin içinde ki çığlıkları duydum gözlerinde.
Benim halimden kendini suçluyor, neyi yanlış yaptığını düşünüyordu ve biliyorum ki düşünürken o da babamı özlüyordu yine.
Aynı şeyleri aklımızdan geçiriyorduk aslında. Babam olsaydı... Ne annem bu kadar ağır sorumlulukların altında ezilecekti, ne de ben bu kadar sorumsuz olacaktım. Canımı acıtan çok şey var bu sabah, lakin en acısı hatalarımdan annemin yara alması ve benim için eksik bir şeyler yapmış olduğunu düşünmesi.
Aklımda biri daha var bu sabah... Yanlış yer ve zamanda karşıma çıkan biri.
Aşk mıydı onu gördüğümden beri aklımdan çıkmamasına neden? Yoksa onu etrafımdakilerin istemeyişi mi, olmayacağını düşünmeleri mi? Onu her dakika defalarca hayal etmem, yanımda olmasını dilemem, yolda yürürken onun kokusunu hissetmem...
Gerçekten aşık mıyım?
Bilmiyorum.
Ama özlediklerime bir yenisini daha ekliyorum bu sabah!..
02/07/2011