Geldim yine İçimde kopan fırtınalarla yanına/ Parçalandı yüreğim Dağıldım ben baba/ Mezarının başında çocukluğum geldi aklıma/ Yine allak bullak oldu gönlüm Doğduğum bu şehirde/ Akmasın diye tuttuğum gözyaşlarım yakıyor gözlerimi/ Üşüyorum baba Isıt ellerimi/ Anlamaz hiç kimse içimdeki hisleri/ Taşlaşmış gönülleri sanki/ Doğduğum bu şehirde/ Kimse seni bilmez olmuş/ İsmin, cismin unutulmuş/ Adın, sanın anılmaz olmuş/ Doğduğum bu şehirde/ Halin nedir diye soran yok / Derdimi anlayan kimsem yok/ Kaybetsem yolumu/ Arayanım yok/ Bana herkes yabancı olmuş/ Doğduğum bu şehirde...
Doğduğum Şehir
Babasının mezarı başında duygusal anlar yaşayan bir evladın, doğduğu şehirdeki yalnızlığını ve özlemini anlatan içli bir şiir. Geçmişle bugün arasında sıkışmış duygular, unutulmuşluk ve yabancılaşma temaları üzerinden baba hasreti dile getiriliyor.