Dolunayı Bulmak (Birinci Bölüm)

Yalnız olmak çıkmaz bir sokakta evini bulamamak gibidir.

yazı resim

Sonunda bulmuştu. Ona neyin bu kadar acı verdiğini bulmuştu. Bırakıp gitmek istedi. Sadece onu bulmak ve ona sarılmak istiyordu. Artık onu kaybetmişti oysa. Keşke bırakmasaydı hayallerini. Peşine düşseydi. Şu an sarhoş ve de bitkin haykırmazdı onun adını. Yalnızlığını sürekli kılan biri için daha ne kadar dayanacaktı. Yalnız olmak çıkmaz bir sokakta evini bulmak gibidir. O bunu seçmemişti ama gece ona sessizliğinde bir ses vermişti. Gece gelip çalmıştı kapısını. Tüm yalnızlığıyla. Sokak lambalarının ışığında gece aydınlanmıştı ama o hala sesin geldiği yönde duruyordu. Ses onu çağırsa da gidemiyordu. Yağmurun sesini dinledi. Sarhoşluğunun verdiği güçle gecenin içinden geçti. Sessizde aydınlık gece lambaları, onu istediği yere götürecekti. O an... onunla ...
Elleri boşlukta sadece ona açıldı. Gözlerinde gülümseme gitme dedi... Gitmek bir seçim değildi. Ama kalmak da öyle. Seçmedi. Kalmayı. Gitti. Gitmesi gerekti. Kahretsin gidiyordu. Sırılsıklam yağmurda onun gözlerindeki denizde ıslanmıştı. Seviyordu onu. Bir kez olsun bırakmadı ardını. Olsun varsın ne çıkar , o farkında olmasa da hala onu seviyordu. Ama bir türlü ona ulaşmak, açıklamak mümkün değildi bunları. Gözlerin gözlerime değdiği an felaketim olur ağlardım. Dedi şairin dilinden. Kimse bilmemeliydi. Önemi yoktu bunun, sevmek derin bir göl. İçine daldıkça anlar onu ... Sen nice yıllardan sonra karşımda duran bir yol. Seçimim seni sevmek oldu. Sadece sevmek. Bıraktım akışına dünyayı. Değiştirmek haddim değildi. Ama seni sevmek bir ateş. İçinde eriyip yok olma ihtimalime rağmen seni sevmeye devam edeceğim. Acı olan şey mutluluk verir mi insana? Bana gelişin bir sırdı gidişin acı oldu. İçimde sakladım onu. Acı içimi kanatmakta. Ne olur gel. Acımı hafifletmek değil derdim, ateşinde erimek bir daha. Nasıl mutluluk verir bana. Bilmezsin. Nasıl? İki çift laf edelim. Yalnızca .... Elim eline değse sevinirim. Ama istemezsen bakmam ardıma, giderim. Yok, uzun bir hayat değil derdim, seninle kısa bir an. Evet kısa bir an bile olsa seninle razıyım. Sadece birkaç saniye bak bana. Mutlu olurum ve giderim yoluma, durmam bir daha. Hani yol uzun olsa da söyleyecek bir şey yok ardından. Sen fazla söz söylemezsin ne de olsa. Oturup, hayalinle mutluluk arasam ben , sadece baksam gül yüzüne. Seni sevdiğimi bir daha haykırsam kendime, sen duymak istemezsen de ... Seni seviyorum desem ama sen gene de duymasan. Bırak aksın hayat içinden senin. Sen hayatın orta yerinde dolanıp dururken ben seni seyre dalayım. Seni sevmekse bu çıkmaz yol gideceğim oraya ama nafile ... Sigarasını söndürdü. Hayata küfretti. Ve onu sevdiğini kendisine bir kez daha itiraf etti. Ama artık çok geçti. Sönüp giden bir ateşin içinden küllerin kor olmasını bekleyemezdi. Öyle de yaptı. Ardına bakmadan gitti . Ama bu gidiş bir son değildi. Olmayacaktı.

devam edecek...

Başa Dön