Saydam bir endişe ve dokunsam dağılıverekti umut.
Bir parkta dizleri karnına çekili,
Yatıyordu boylu boyunca yanlızlık.
Sarı yapraklarıyla sokak lambasının kaplıydı üzeri,
İkimizde gömülüyorduk birbirimize.
*** *** ***
Sessizce adımlıyorum geceyi ve karanlığı.
Yorgunluktan kapanıyor gözlerim,
Mevsim mevsim değişiyor gönlüm,
Çorak, yemyeşil ve mevsim yağmurları...
*** *** ***
Dün gece elini tuttum sıcacıktı.
Birden yüreğim ısındı, ve
Yaşama kaygısı sızdı yüreğime,
Başka kaygılardan ayrıydı.
*** *** ***
Gece oldu, yarasalar çıktı...
Elbette kanıyorsan ve de aşıksan,
Sabahı beklemek ahmaklıktı...
Gökyüzü kandil kandil yanıyor,
Bir vakitten sonra zaman, sanki geriye doğru işliyor...
*** *** ***
Gecenin kuytusunda iki el ateş edildi,
Ve bir araba uzaklaştı hızla.
Ben kendi yamacımdan sarkıtıyordum,
Ayaklarımı aşağıya.
Dilimde rutubet ve dokunsan yağıverecekti,
Cümleler gönlümden gönlüne,
Avucumuzda yüreğimiz düşmüştük gecelere, gündüzlere...
Üşüdük, ısındık da,
Gün düşerken denize, biz ağaç kovuğuna sığınmıştık.
Kimbilir kaç kişinin yatağında sabahladı,
Ayarttı sabaha kadar kasıklarında derman kalmayasıya,
Yalnızlık...
Seviştim, zihnimdeki düşüncelerle ve hayallerle.
Çünkü:
Deniz evimizin arka bahçesiydi,
Son anda hayatımıza düşen gözyaşları
*** *** ***
Demli bir çayın yanından geçti kaç sohbet,
Gel gitlerle arındı dünyamız.
Bir yanımız ise düşerdi dünyaya çıkamazdık,
Saçıma ak düşmeden, alnım secdeye düşer gibi.
