efkardan

özlem sevgi efkar doğuruyor bazen

yazı resim

yaslanıp yar sinesi bildiğim
bir sokağın yalnızlığı
dert ortağım

konuşurum dağılmaz
susarım azalmaz efkarım
gündüzlerde gecenin içine düşerim

lokmalar düğümlenir
iskender ler çaresiz
Anadolu baştan başa
onulmaz yaralardaysa
ve uzanamıyorsa yelesini yele verip
''Akdeniz' ebir kısrak başı gibi''
atılmayıda bıraktıysa Koca Tepe' den
Mustafa Kemal
bir başka mavi gözlü dev bırakır kalemini usuldan
bir sigara ateşler
sevdasını kilitleyip
atar anahtarını
derinliğine boğazın
dönüp gider arkasını

Başa Dön