Gün ışığının uzun süre önce terk ettiği bu evin pencerelerinde;dün geceden kalmış yağmur tanecikleri ilk kişisel sergisini veren,ressamın kaygı ve heyecanını taşıyor gibi boyanın tuvale yaptığı baskıyı uyguluyordu.Mor kanepenin o görmüş geçirmiş kolları bile bu hava dan uyuşmuş,kendini teslim etmişti.Kanepenin rutin yüzündeki ifadenin üstünde uyuyordu.Sanki tüm dünyaya inat büyük bir huzur ve iç rahatlığıyla vücudunu o göz kamaştıran beyazlığıyla( hep derin bir acı verdi) bana.yine parmaklarını saçlarını arasında unutarak uykuya dalmıştı.
Aptal platonik bir aşk gibi gözüküyor ama aşk filan değil.Saygılı bir hayranlık belki,belki erkek oluşunun sana bu kadar çok yakışması,belki gülerken gözlerinin altında görebildiğim incecik kırışıklıkların içimde açtığı minik çatlaklar…
Yüzün nasıl duru ,nasıl iddiasız ve yapaysız nasıl garipçe seviyorum yüzünü
Ben yanı başına oturmuş seni böyle incelerken sen,sen neler görüyorsun kim bilir rüyanda Halıdaki şarap lekesi ve üstündeki dökülmüş izmaritlere ilişiyor gözüm…
SANA BAKTIKÇA YÜZÜM ESKİYOR SANKİ,YÜZÜM YÜZÜN OLUYOR
VE SIĞMIYOR ELLERİM ELLERİNE ARTIK,
YANLIZLIĞIMIN YAZINI DÜŞÜNÜYORUM
KAVURUCU GÜNDÜZLERİ
VE BELİRSİZ GECELERİKISA VE ACI GECE
ALKOLÜN MÜDAHALESİNİN KİFAYETSİZ KALDIĞI YERLERDEN BİRİYAZ MEVSİMİ….
ULAŞAMYACAK KADAR UZAKTA ZİHNİM YÖRÜNGEMDEN
GÖRÜNMEYEN ADAMLAR TARAFINDAN GÖRÜNÜR KILINMAYA ÇALIŞIYORUM
ANLIYCAĞIN PSİKOLOJİM BU KADAR ÇEPHERLERİNE DAR GELEN BİR KÖK HÜCRE OLMUŞ VE STAPLOZMAMDAN KAN DAMLIYOR…
Ben insan olsaydım bezgini çok severdim
