Bu çalan hep o eski plak
Üstü çizik , kırık yanını kalbimden alan
Hep aynı yere takılmış
Hep o uğursuz nakarat
Orhan abi ölmedi
Şahidim o benim
Hep onun kaleminden çıkan
‘Sevmek çok zormuş’
Ne kadar da doğruymuş
Ve kantlanmış belki binbir kere
Üstüne lanet gibi yapışmış cızırtısı
Anlıyorum , aşkın intikamını alan
Bin yemin bin tövbe bozulmuş üstüne
Peki benim ahım hangi ismi bilinmez bestekarda
Hangi bilmem söz grubunun , hangi tınının altında yatar
Kim duyar , kim anlar?
Bu şarkı benim
Bu benim kaderim
Biz yazdık , biz oynadık tek perdelik sahnede
Son selam da senin oyun sonu
Başrol senin , ben figuran kaldım süflor önünde
Orhan abi söyledi ben tekrar dinledim
Başa saramıyorum artık
Hayat silbaştan....