Çıldıracağım!
Bu belirsizlik benim sonum olacak.
Mevcut hayatımın sonu, yeni hayatımın ise başlangıcı
Hayat Hem bir son ve hem de bir başlangıç
İçinde barındırdığı bu tezat değil midir zaten onu değerli kılan?
Ve bizi biraz da korkutan.
Son acı verir, başlangıç ise heyecan.
O yüzden değil midir siyahın sonu, beyazın ise başlangıcı çağrıştırması?
En sıkıldığımız anda, açmaz mıyız hemen beyaz bir sayfa hayatımızda?
Hayat
Oysa sen önce de vardın, sonra da varsın
Sen hep aynı ama yolcuların farklı
Kim senin yerinde olmak istemez ki?
Kimse!
Daha dünyaya geldiğimiz o gün, başlar iyi temenniler, güzel dilekler
Mutlu, uzun bir hayatımız olması için edilir dualar hep bir ağızdan ama
Kaygılıdır, tedirgindir hep bir tarafımız
Hayatın ne getireceği belli mi olur der ve
Dalarız o bilinmeyen meçhule.
Bilinmezliktir daha ilk günden bizi yiyip bitiren
İşte bundan tercih edilmez bebek künyelerinde sıklıkla senin adın
Ve tercih edilir en sıradanları.
Sıradanlık bizi bağlarken birbirimize,
Farklılık ayırır kutupları.
Oysa ben
Yaşamak isterdim Kuzey kutbunda,
Doğmuşken İstanbulda.
