Sessiz gecenin karanlığına saklayarak akıtıyorum gözyaşlarımı kalbimin en ölümcül köşesine!Yanan kalbimin çığlıklarını duymuyor kulaklarım ve durmuyor gözyaşlarım!Ben miyim bu ızdırapla yanan?Var mı bu dehşete benimle ortak olan?'Evet var'diyor bir ses.'Gülen görünen her gözün daldığı yerde elem ve kederde var' der ve gülümser gece simsiyah yüzünün altındaki bembeyaz gerçeklerle.......
Gece ve Gözyaşlarım
bu yazıyı gecenin en geç,sabahın en erken saatinde yazdım.gözlerim gökyüzünün karanlığına bakarken,sanki dudaklarım kalbimle konuşuyordu ama ağlıyordu gözlerim,kalbim tarif edilemez acılarla inliyordu.....