Nesin sen
Akşamüstü güneşi mi?
Günün, ‘’hoşçakal’’ dediği an
Senin gibi
Bir sarı ışık kalır, yükseklerde
Biliyorum, şimdi her an gitmeye mahkum
Utangaç bir bakışla, vuracaksın beni
Halbuki, yorgun bir yaşamdan geriye kalan tek tesellimdin
Git...
Ne gidişler gördüm, ihanete eş
Ne gülüşler yitirdim, bir bilsen
Kaç özlem birikti yüreğimde
Nice dostlar yitirdim, daha onyedisinde
Ve şimdi, tutulmayan sözler kaldı
Zulamda tek baslarına
Git...
Zaten ne sen kalırsın, nede ben ‘’git-me’’ diyebilirim.
