Hep uzakları çaldıkça
Kalbinin hasret yüklü plakları
İçimde küçüçük bir çocuk ağlıyordu
Üşümüş al al olmuştu yanakları
Ürkekti gözleri ve bakışlarında korku
' Bir daha beni bırakma'
Der gibi bakıyordu....
Bırakıp gidersen
Aç kalır susuz kalırım
Yokluğun hasta eder de
dermansız kalırım....
Gittiğin yollara dikilsede ahlarım
Yıkılır ardından doğrulmaz umutlarım
Gündüzlerim üşür , geceler sızlatır canım
Temmuzlarım soguk eser
Kışa kalırım
Bırakıp gidersen
Ayaz da vurur ellerime
Bıçak gibi keser
Tutmaz olur da dizlerim
Düşekalırım......
GİTME.........der gibi bakıyodu.....
ARZU KARADOĞAN
20,10,2010