karanlıkta
bastonla yürürken
sesler işittim
geriden gelen sesler
çatışmanın ortasında
haykırışlar duydum,
kavgalar ve rüzgar
gecenin ayazı
kara bulutların bile görünmediği
karanlıktı
gölgelerin fısıldaması
avazınca gürültü
ve patladı silah sesi
haykırdım sana
avazım çıktığınca
yokluğumla konuştum
bir hiçtim mesela
duymadın uğultuları
elimde avcumda
kanlar içinde umutlar
gidişim böyle oldu
bu mahalleden
kaptım bastonumu
ve koştum kayıp gölgelerin ardından
koştum koştum koştum
renklerini kaybetmişler ülkesinde
ben mayhoştum
umutsuzca fısıldadım hiçliğimi
gölgelere
ve
çatma keyfle
tuz buz olup yok oldum
hoşçakal bu güzel şehir
renklerim daha kimsesiz şimdi...
