Gözlerin
Sana söylemek istediklerim vardı.
Anlatmak istediklerim...
Sen başkaydın
Son kadehimdeki şaraptın sen
İçince ne olacağını bile bile içtim seni
Yudum yudum, hissede hissede içtim
İçimi öylesine seninle doldurdum ki
Öylesine sen yaptım ki her şeyi,
Sen uykulardan uyandığım sabahlarım oldun
Akşam üstlerinin dinginliği
Gecelerin hüznü oldun
Gözlerin uçsuz bucaksız bir deniz oldu,sardı beni
Kurtulamadım!
Dingin, huzurlu masmavi bir örtüydü gözlerin
Alabildiğine engin ve tutsak edebildiğine manalı…
Kadifemsi bir örtüye uzanır gibi bıraktım kendimi
Nasıl görebilirdim ki kadifeyle kaplı beton duvarları
Benimle oynaştığını sandığım dalgaların bir anda yok etti her şeyi
Yüzüme tokat gibi çarptı senin dalgaların
Yalandı dalgaların , yalandı oynaşmaların
Gerçek olan tek şeydi dalgaların bıraktığı acı izleri
İşte o zaman açıldı kör olan gözlerim
Tüm çıplaklığınla karşımdaydın artık
Ben sende boğulmaya razıydım;
O masmavi suların derinliklerini görmeseydim
Şimdi o sularda benim yerime sen boğul
Çünkü; herkes hakkettiği kadar yaşar, yaşadığı kadar hak eder.
]
