-Ne kadar güzel yazılar yazıyorsunuz böyle Utku Bey.
-Biraz öyle yazarım Utku Bey. Yetenek ben ne yapim?
-Çokta mütevazisiniz Utku Bey.
-Evet öyleyimdir huyum kurusun.
-Biraz delirmişsiniz galiba Utku Bey.
-Nedenki Utku Bey?
-Kendi kendinize konuşuyorsunuz.
-Allah allah hiç farkına varamamışım Utku Bey. Evet biraz delilik var tabi.
-Size katılıyorum Utku Bey.
-Eee hayat nasıl, nasılsınız bugünlerde?
-Sağolun iyiyim, hamdolsun efenim. Ya siz?
-E söyledik ya Utku Bey.
-Eeee evet tamam...
-Biraz kafanız karışık gibi Utku Bey.
-Evet biraz öyle...
-Ne oldu ki?
-Sende biliyorsun. Şu kendi kendine konuşma meselesi.
-Haaa. Boşverin Utku Bey. Deli olmanız pekte önemli değil.
-Niye ki?
-Bu zamanda herkes deli, siz merak etmeyin tek değilsiniz.
-Evet haklısınız Utku Bey. Yine size katılıyorum.
-Utku Bey.
-Evet Utku Bey.
-Yoksa siz, bu içimdeki ses misiniz yoksa?
-Evet ben oyum Utku Bey.
-O zaman şimdi ben sizin her dediğinizi yapmalı mıyım?
-Gayet tabi Utku Bey.
-Tamam o zaman. Size öyleyse bişey sorabilir miyim Utku Bey?
-Tabi sorun efenim ne demek, her zaman.
-Bu ülkenin hali ne olacak?
-Berhudar olacak. Müteşerrik olacak.
-Peki ne alaka Utku Bey?
-Valla bilmiyorum. İçinizden öyle gelmiş olmalı Utku Bey.
-Doğrudur Utku Bey.
-Teşekkür ediyorum Utku Bey.
-Birdaha manyaklığınız tutarsa çağarın konuşalım.
-Tabi efenim pek tabi.
-Hoşçakal içimdeki ses.
-Sende hoşçakal içimdeki ses.
-Byeeee.
-Hadi be git artık.
-Tamam tamam...
Utku Koçak
06.05.2005
