Ellerimde çocukluğumla öksüz kaldım
Baka kaldım ardından yıldızların
Gidişin çaldı kanatlarımı
Yıldızlara erişemedim bir daha
Yokluğunla aydınlığa uzak kaldım
Bulamadım bir daha hiç masalların yolunu
Bir daha hiç hayal kuramadım
Rüyalarda buluşurduk ya hep sözleşip
Gittin gideli rüyalara hiç dalamadım
Bir salıncağa oturttu beni yanlızlığım
Bir ileri bir geri itekledi durdu
Bir kısır döngüde takılıp kaldı sensizliğim
Bir daha hiç ayaklarımın üstüne basamadım
Aklara sattım saçlarımı tel tel
Çizgilere boğdum yanaklarımı
Yağmurlara eşlik ettim baharlarda
Ölüme davetiye çıkardım aşıklar günü kutlamalarında
Ve lanet ettim sensiz girdiğim her yeni yaşıma
Oysa gönlün bendeydi biliyorum
Bir yerlerde benim için sallanıyordun
Hiç düşünmeden gelirdin biliyorum
Hayat bu kadar zalim
Kavuşmak imkansız olmasaydı
Gelirdin biliyorum
Eğer ayakların yere bassaydı...
