Bilmiyorum nereden geldi gönlüme bu sevda... Ne redde alışmıştı kalbim, ne de aşka... Tanımadan sevemem derken imkansızı geldi başa... Ateş bedeni sardı mı tüm öğütler boşa...
Seninleyken de mutlu olamayabilirim... Belki de intiharı düşünebilirim... Ama aşkla başa çıkmak mümkün mü? En hayırlısı benim ol da rahatlat gönlümü...
Beklentisi yok aşkımın diye avutuyorum kendimi... Ama dayanmak ne mümkün her gün görürken seni... İmkansızı zıttına çevirir belki de zaman... Bilmiyorum ki nasıl bekler seni yıllarca bu can...
Yaşanmamış aşkım gibi yarım kalsın bu şiir... Gün gelir de mutlu sonla bitiverir... Belki bedenim seninle aşktan erir ve de dertten değil sevinçten olur ölümüm...
