Karı, koca ve bir de çocukları varmış. Zaman içerisinde şiddetli geçimsizlik başlamış ve adam eşinden boşanmak istemiş. Meğer adamın başka bir kadınla ilişkisi varmış ve boşanıp o kadınla evlenmek istiyormuş. Ancak kadıncağız, Çocuğumuz var olmaz, ayrılamam, nasıl bakarım ben çocuğuma. Benim kimsem yok. Çocukla kimin yanına sığınabilirim, nasıl boşanırım senden diyerek kabul etmemiş.
Adam bir gün karısına, Gel aramızdaki ilişkiyi düzeltelim diye iyi niyetli görünerek onu şehir dışına götürmüş. Aslında adamın niyeti çok kötüymüş. Karısına Seni burada öldüreceğim ve kimsenin ruhu duymayacak demiş. Kadın, Sen beni nasıl öldürürüsün? Ben her şeyi çocuğumuz için istedim, sana da onun için katlanıyorum. demiş. Adam ise karısına Seni şuracıkta öldüreceğim ve senden kurtulacağım, zaten kimsen yok, seni kimse aramaz, burada da kimse göremez deyince, kadın bir bakmış rüzgâr kağılan dikenini sürükleyerek getiriyor. İşte demiş, şu rüzgârın getirdiği kağılan dikeni var ya, senin yaptıklarını o söyler, o anlatır demiş kocasına. Adam koca bir kahkaha atıp, kadını oracıkta öldürüp, gömmüş. Sonrasında da sevdiği kadınla evlenmiş.
Gel zaman, git zaman yeni karısıyla pikniğe gitmişler. Gün boyu gezmişler, yemeklerini yemişler, istirahat ederken de bir rüzgâr çıkmış ve rüzgârla kocaman bir kağılan dikeni bunların yanına gelmiş. Adam dikeni görünce kahkaha atarak gülmeye başlamış. Yeni eşi merak etmiş, Niye gülüyorsun diye sormuş eşine. Adam önce Önemli değil dediyse de, eşi ısrar edince, Ben seninle evlenmek için eski karımdan ayrılmak istedim, o da kabul etmedi, ben de seni öldürür gömerim dedim. Kimse de görmez bilmez deyince, o da rüzgârla gelen kağılan dikenini gösterip, şu diken söyler dedi de, ona gülüyorum şimdi demiş. Kadın bunun üzerine kalkıp gitmiş. Sonrasında da adamın anlattıklarını polise söyleyip, şikâyet etmiş. Polisler adamın eski eşini gömdüğü yeri bulmuşlar. Adam sonuçta suçunu itiraf etmiş ve böylece hapishaneye boylamış. Kadın, Ben cani bir adamla hayat süremem, dün eski eşini öldüren yarın beni öldürür, bir hüznün, ölümün üzerine yuva kuramam, ömür süremem demiş.
İşte gün gelir kötülükler ve yanlışlar gün yüzüne çıkar, kimse bilmese, söylemese dahi kağılan dikeni söyler, söyletir.
