KIRMIZI EV
Evi önce beyaz,yeşil
En çok da pembe bir evdi
Kocasından sonra dul,
Tuttu kırmızıyı sevdi...
Tuttu kırmızıyı sevdi
Öyle ki hemen her yeri
Herşeyi kırmızılamak
Ona en büyük görevdi...
O bir duldu düşündü,
Bu kırmızıyı buldu
Ama yetinmiyordu...
Onu anlamak zordu
Yanlış ve tehlikeli
Ve hem mübah olmayan
Kırmızılar düşlüyordu...
Dul bunların ardında,
Bir demir kapı kurdu
Biraz sus-pus oturdu
Oturdu oturmasına
Ama uzun sürmedi
Ne de olsa pek gençti
Hem çok güzeldi hani...
Şişkin hesapları vardı,
'Toprağı bol' kocasının
Onlara el sürdü ilkin
Kırmızı dul en pahalı
Takılar aldı taktı
Ve bir kırmızı araba
Işıl ışıl son model
Gezdi-tozdu gönlünce...
Oto yollarda aktı
Lükse çabuk doydu dul
Olmuyor baktı,
Paraları bankaya
Takıları çekmecelere attı
Otomobili sattı...
Kırmızı dul durmadı,
Başka hevesler secti
İçki,kumara geçti...
Komşu kadınları aldı
İçkili,oyunlu çılgın
Eğlencelere daldı...
Viskiler,kanyaklar yuttu
Büyük cinler devirdi
Zoraki kahkahalarla
Gece-gündüz demeden
Hergün kumar çevirdi
Belli bir zaman sonra
Aynı çıkmaza girdi
Daha dönmemek üzre,
Bu faslı da bitirdi...
Eğlenceler,partiler
Gene sarmamıştı dulu
O artık en tehlikeli
Arzulara tutkulu...
Kafası allak-bullak
Gözleri aygın baygın,
Düşleri azgın-afet
Sabrı sebatı yoksul
Şehveti full,
Asi dul...
Kırmızı dul,evinin
En kırmızı odasında,
Kızıl perdelerinin
Önünde üryan olmuş
Ve kırmızı ışıklara
Bürünmüş bekliyordu
Bugünden sonra onu
Dizginlemek pek zordu...
O demir kapısını
Gece vakti kırsınlar,
Kapıdan giremezlerse
Çatıdan,bir bacadan,
Girsinler usulcacık
Yahut bir duvar delsinler
Evde ne var ne yoksa
Her bir şeyi çalsınlar
Ama kaçıp gitmesinler,
Hep yanında kalsınlar...
Acıtsınlar istiyordu,
Sımsıkı bağlasınlar...
Suratını dağıtsınlar,
Sonra kırbaçlasınlar
Sonra................
En son yuhalasınlar...
Dul çok şeyler düşlüyordu
Fena takılmıştı aklı,
Şööyle,irili ufaklı
Boy boy peribacaları....
O peribacaları ki;
Bir uçsuz kuyruğa girmiş...
Dul için buyruğa girmiş.
Birbirinden işlek-kızgın
Birbirinden sabırsız...
Dul bunlara boğuluyor,
Kendinden geçercesine
Kalın nefesler harcıyor,
Hırıltılı-iniltili...
Azgın,çılgın,baygın dulun
Hazzının şiddetinden
Karışıyor,ağzı dili...
Ömrünün kalanını,
Şehvetine adıyor,dul
Varsa yoksa tabular
Varsa yoksa içgüdüler
Artık ne lüküs hayat,
Ne yat ne kat,para pul...
Çok geçmedi kırmızı dul,
Mübah kırmızılar gördü...
Birden değişiverdi
Durmadan mırıldandı
Ve bir kapı araladı,
Son kapıyı araladı;
Bir seccadeniz var mı..?...
