Metro Baladı

Bilmezsin sen / Ulus’da, metro da gözlerini gördüğüm gün büyüdüm ben...

yazı resim

**Bugün de dün gibi oradasın
Esirgediğim bir merhaba değil de
Cesaretim endişe verici
Bugün de dün gibi baktın
Gözlerinin uçurumuna düştüm…

Aramızda söylenmemiş merhabaların uzaklığı...
Bir gülümsesen
bir adım yaklaşsan bana
seni yangından kaçırır gibi
götürürüm günlerime
Bir şeyler olsun artık
İçimdeki bu güz bitsin
Aşk ertelenmesin…

Sen hiç gelmeyeceğini bile bile
birini bekledin mi
Sevdin mi aşktan çok
Çıkıp geleceğinin umudunu?

Uçurum gözlü kız!
Aşkın acemisiyim
Yanlış ve zamansız gelen bir adamın
hayal kırkılığını kaç şiir yenileyebilir?

Hadi gel diyeceğim
geleceğim ama
Sesim çığlığını yitirir umutsuzlukta
Heyecandan kılavuzu olduğum sokakları unuturum
Hadi gel diyeceğim
geleceğim ama
Bu kelebek ömrümle ne kadar yaşarım gönlünde
Bir dalgayım ömrü kıyıya vurunca biten
Çok uzaksın
Son limandasın...

Şimdi ben geceden önce susunca
gökyüzü ağladı
Ankara’ya bir yağmur yağdı
Bilmezsin sen
Ulus’da, metro da gözlerini gördüğüm gün büyüdüm ben
Yüzün gözün şiir
ellerinde kelime yanıkları

Ben geceye karışınca
yağmur ağladı…
Şimdi Kızılay’da ıslak bir hüzün
Çoğalan umutsuzluğumda sen büyüdün…

Bu saate eksiliyorum diye
Ankara’yı kucaklayıp odama götürdüm
Odamda eski bir hayal kırıklığı
Camlarda rüzgarın telaşı
Uymuyorum gecenin dingin yüzüne
Aşk bu saatte kaybediyor diye
Hayalini kucaklayıp odama götürdüm…

Yıkılıyor yine ömrüm bu gece
Aşk ve düş zamana yenildi
Gitmeliyim
bitmeli bu uzun şarkı

Yenilmenin ustası
mutluluğun yabancısıyım
Düşlerini tutsam
sevdiğin hayat uzaklaşır senden
renkli ormanın solar
masalın acıya boyanır
Gitmeliyim
bitmeli şiir…

Başlamamış bir aşk
nasıl bakar resimlerden bilir misin?
Cüzdanımda saklıyorum beni ilk kez gören gözlerini
Bir gün gelirsen göstereceğim…

Yarın da bugün gibi
sabah aramızda üşürken
Batıkent-Kızılay arası son kez
gözlerinin uçurumuna düşeceğim
Yarın da bugün gibi
bir merhaba diyemeyeceğim
bir hoşça kal…**

Ertan Akyüz

Başa Dön