] ]Nasıl bir yalnızlık, nasıl bir sensizlik bu... ]
kulağım sesine kilitlenmişken, yıllardır olduğu gibi bugün de yanında olmak, bugün de seninle olmak, bugün de senin olmak istiyorum.. Güzel bir şarkıda, araya giren şiirlerini benim için okumanı istiyorum. Sevgililer gününü yalnız geçirdiğine değil bensiz geçirdiğine üzülmeni.. Senin için yanan her teni değil sadece benim tenimi özlemeni.. Beni sevmeni istiyorum. Ve gelmiş geçmiş bütün sevgilere meydan okumanı..
"Canım" dediğinde dururdu sanki zaman. Dokunduğunda ellerime yok olurdu insanlar. Bir biz kalırdık karanlık binaların gölgesinde..Bir biz ısıtırdık kasvetine inat soğuk duvarlarını. Gece utanırdı, biz utanmazdık..
Şimdi, seninle yürüdüğümüz her yerde, dokunduğun her yerde yalnızlığınla sevişirken yaşlar dökülüyor gözümden yaşanamamış anlar uğruna.. Oysa isterdim ki sadece tutkumdan, seni yanımda hissetmenin sarhoşluğundan aksın gözyaşlarım..
Yazık ki yokluğuna akıyorlar artık, yine de sesini her duyuşumda, bu gece olduğu gibi, inadına bir umut, diyor ki belki bir gün, bir yerde, yeniden aydınlanır karanlıklar, ve belki tekrar dokunur ellerin.. Avunur, sevinir, yetinir titrek bedenim.. Gülümsemeyi öğrenirim yeniden..
