Yazıyorum şuraya, bu sayfalarda dursun,
Ben yazarım unutmam, ama sen unutursun.
Bu bir zaman treni, olur mu hiç freni?
Herkes ister, keşke der; görmedim döndüreni.
İşte o gün gelecek, aman dileyeceksin,
Affet beni ne olur, bağışla, diyeceksin.
Sen başını taşlara, duvarlara vurursun,
Ben yazmıştım unutmam, sen yine unutursun.
Senin bana yaptığın affedilmez bir suçtu,
Belki de alacağın altı üstü papuçtu.
Sen yalvarmakla ancak kendini avutursun,
Benim doğum günümü sen nasıl unutursun?
YZ
