Ben bu sessizliğe ne zaman teslim oldum?
Sözcüklerim terk etti beni
Ne zaman lal oldu dillerim?
Ve ne zaman kestim umudumu yarınlardan
Kalbim, bu ağır aksak atışlara ne zaman teslim oldu ?
Ne zaman?
Elimdeki bilyeler ne zaman silah oldu?
Gözyaşlarım kurak mevsimlere yar ,
Ve merhametim;
ne zaman bir intihar eyleminde ölü bulundu?…
hayallerim de benimle büyüdü mü yani,
çirkinleşti mi bu denli?
Ne zaman bıraktım gözü yaşlı sevdaları
O dar kaldırım başlarında?
Ve ne zaman yalnızlık bu denli ben demek oldu?
Gözlerimin altına bu hüzün halkaları
Ne zaman bu kadar kesin oturdu?
Ellerim bu zemheriye dost,
Yüreğim bu terk edişlere ne zaman bu denli dost oldu?
En son ne zaman teslim oldum içten bir kahkahaya?
Ve yüzümü güldüren sebeplerim
ne zaman benden firar oldu?
Ne zamandır hasretim bir dost sese,
İnsanlığım ipte asılı,
Ve hanidir;
Kadınlığım, boynumda yağlı ilmek…
