Öküz...

yazı resim

kağnı yükü boynun üste birikir
saplanıp toprağa çakılmaz öküz
alemi taşıyan boynuz gerekir
her vakit ayakta yıkılmaz öküz

sanmam ki merkeplik sadece anır
onu eşi dostu etraf hep tanır
zeka geriliği filan saptanır
yalnızlık çekipte sıkılmaz öküz

çıkarıp bahçeden aklını çelem
dayak yerse sonu hüzünle elem
mektep değil derdi turp ile kelem
bir bilen yanına sokulmaz öküz

öylesi adapte olup rolüne
güneş gün tutulur yağmur doluna
çevirme başını sapar yoluna
sebebsiz imbalı kakılmaz öküz

herkesi almıyor olsanda aşık
yazık medeniyet denilen beşik
düğmesi varsada kapının eşik
ahırda ışığı yakılmaz öküz

yemi verilmeyip kıştan eveli
düz ova güdülür düdük kavalı
en az şu biz kadar mağdur zavallı
yaz boyu yüzüne bakılmaz öküz

alışmış kapıdan mümkünmü hicret
bir ölçek arpası asgari ücret
ineğin teklifi etsede güç ret
gece hayatına takılmaz öküz

tarlayı sürmesi işinde mahir
bundan gayrı eti yenilir tahir
gün sonu dinlenir meskeni ahır
dışında mapusa tıkılmaz öküz

çağ yiyip tüketti dostun atını
demiryola kurdu ahır çatını
mübarek ne mümkün görmek zatını
diziler izleriz bıkılmaz öküz

hazin hazin seyret diır may frend
zamandan kazanmak en yeni trend
modernite denen grift labirent
bir hızlı trensiz çıkılmaz öküz..

Başa Dön