Ölüm İki Kişiliktir..!

Bakakalıyorum aynalara.... Yirmibeş yılın ardından öylece bakarken, Bak - kalıyorum bir başıma...

yazı resim

Zamanın bir yerinde oturmuş bekliyorsun
Ama ne bekliyorsun?
Hayatın tükeniyor farkında olmadan
Levhalara baksan göreceksin
Sol yanında aşk....
Ama bir habersin
Hoyratça harcanan o yıllar;
Hüküm giydiriyor aşka
İçim bir zindan hiç sorma!
Susmak bedeli ağır dudağımızda
Halim içler acısı hiç sorma!
Bu yük yanağımdan süzülen yaşta saklı

Bakakalıyorum aynalara....
Yirmibeş yılın ardından öylece bakarken,
Bak - kalıyorum bir başıma.
Köşe kapmaca bile kalabalıklarla zevkliyken,
Bir başıma bir tek yalnızlığın tadı çıkıyor.
Öylece yalanıyorum ağzımdaki tadını.
Kurumuş dudaklarımı ıslatan tanıdık tadı,
Silmemesi için duadayım her seher vakti yaradana
Her şarkı yarım yamalak düşüyor aklıma.
Yoruyor notalar,
Sol telaşı burkuyor yüreğimi
Üç harften tek düze bir ben çıkıyor ortaya
A-C-I'dan bir ben çıkıyor....
Tamamlanmayan bir hikayeyi daha, tepedeki ağaca asıyorum
Şahit olun...
Ben yanıyorum...

Zamana yenik bir aşkın tam göbeğinde
Yan yana duruyor akrep ve yelkovan
Bir yanda yalnızlık türküleri söyleniyor
Benimse şiirler geçiyor aklımın kalabalığından
"Ölümdür yaşanan tek başına
Aşk iki kişiliktir..."
Ayrılık da öyle....!
Giden cellat olur, kalansa kurban
Ve bu defa aşktır tek başına yaşanan
Ölüm iki kişiliktir
Biri cellat diğeri kurban....!

Başa Dön