ölüm
ölüm dediğin
yalnızlığın tesellisi
yalancı bir ırmaktan
sahte bir çeşme
ve hayat
keşmekeş
insan su misali
akar da akar
dem bu demdir
dün, yarın kandır kendini
nefes alıp veriyor musun
ne ala...
ve sen, kendine gel
içimde son kalan tomurcuk
son umut kırıntısı
yıldızlara gebe
gün bugün, an bu an
boşlukta sallanan zaman
karanlıktaki tek salıncak
ve akşam, akşam, akşam
kıyamet kopacak bir akşam
belki bu akşam...
