Suskunluklar denizi kadar hürüm
Bir martı çığlığına hapsediyorum yüreğimi
Bir daha sevmesin,bir daha üzülmesin diye
Öyle bir kilit asmalıyım ki üzerine
Asırlarca açılmamalı
Öyle bir kuyuya atmalıyım ki kimse bulamamalı.
Yabancı seher yellerine açtım koynumu
Buzdan soğuk kar mavisi rüzgara
Türkülerimi bağlamasız söylüyorum
9.köyden kovuldum
10. köye yürüyorum
Trajedi içerisinden komedyalar yükseliyor
Hıçkırarak gülmek gibi
Bu ne tarifsiz acı bilmem ki
Parça parça ölmek gibi. ] ]
