İzEdebiyat - Haydar Köprülüoğlu - Özdeyişler, Düşünceler, Sözün Gelişi

Özdeyişler
Düşünceler
Sözün gelişi

ÖZDEYİŞLER

Binlerce özdeyiş var ve bunca Atasözü
Acı, tatlı söylenmiş, özlü sözlü fikirler
İnsanlarla birlikte, birer yaşam öyküsü,
Söyleteni bir nebze açıklayan devirler.

Acılar insanı olgunlaştırarak yüceltir.
Acı veren sana ait değilse onun hesabına sindir, at dışarı.
Açıkta bal satma, gelen parmaklar, giden parmaklar.
Açık bırakılmış her kapı, dürüst insana namus,
dürüst olmayana bir fırsattır.
Aç it fırın da yıkar, fırıncı da.
Açlık uncudan kaynaklanıyorsa fırıncı ne yapsın.
Adalet her şekle sokulan silikon hamuru, eğilip bükülen kalay çubuğu değildir.
Adalet teraziyi tutan hakimlerle aydınlanır. Önemli olan hakimlerin vicdan aydınlığıdır.
Akıl baba, duygu ana olursa, şiir yapısında mantıklı çocuklardoğar.
Adaletin yükü, toplumun rahatsızlığıyla orantılıdır. Yeter ki bu yük, kendi içinde artmasın.
Adalet, ne kazanmak için pahalı, ne kaybetmek için ucuzdur
Adası, parseliyle ölünün adresi var. Devletin adresi yok, her kapıda sesi var.
Adımlarını dikkatli atan yeşil vadilere er geç ulaşır.
Adresini unutturursun, bugün git, yarın gel dersen
Ağacı ne ise odur o kişi, ister hacı olsun, ister bektaşi.
Ağaçlar da zehir saçar yeni şıvgın sürerken.
Ağzından gir, burnundan çık, ötesi mi, boğazı sık.
Ahlak dışı işlere tolerans göstermek, onaylamak anlamına gelebilir.
Ahrazı kızdırmak, boğayı azdırmaya benzer.
Ailenin iffetinden kadın, saffetinden erkek, dirliğinden devlet sorumludur
Allah gökle yer arasındadır gözlerini yeryüzünden ayırarak görenler için.
Aldatmak sebebi ve konusu her ne olursa olsun bir insanlık ayıbıdır.
Altına bir şey olmaz, kalay tutmayan bakır düşünsün.
Altın da değer kaybeder, ziynet eşyası olarak kaldıkça.
Anlamsız şiir karşıtlarınca, Şairinden daha çok anlamlıdır.
“Ak akçe kara gün için” tornistan edilmiş,
“Kara para ak gün için”
Akıl var tokmak gibi, uluorta kimlikte,
Akıl var damıtılmış, yedi gözlü imbikte.
Aklınla yaşa, mantığınla karar ver, duygunla mutlu ol.
Aklın yolu bir, çok olan marifeti. İktidarlara bunun için gerekiyor muhalefeti.
Allah'ın varlığı, yokluğu, tartışılmaz.
Allah’ın varlığı tartışılmasa, ibadetler çoğunluğa hitap etseydi, ateistlik olmazdı.
Âlimde talim, zalimde tahsil aranmaz.
Arkasından her söylenen kötü söz, söyleyeni, söyleteni yakan köz.
Asıl geliştirdiğimiz cevher öz benliğimiz.
Aslında gördüklerimiz aynı açılarımız, gözlüklerimiz farklı.
Askeri müdahale, Milletin egemenliğine en büyük darbedir.
Aş buldum, eş bulamadım, ikisini de buldum, aşk bulamadım.
Aşk varken savaş, savaş varken aşk düşünülmez.
Atatürk dini siyasetten uzak tutacak kadar devrimci,
ibadet yapanlara yaklaştıracak kadar da toplumcuydu.
Ezanı türkçeleştirmesi bir kanıttır.
Atatürk, halkını bir gecede değiştirecek, kurallar koyacak kadar cesur
ve emin, uzun yıllara sığdıracak kadar da hoşgörülü, toleranslıydı.
Atatürk ülkenin bütünlüğünü koruyacak, devrimlerini tamamlayacak
kadar diktatör, toplumun hakkını savunacak kadar da bireyin yanındaydı.
Vergi borcu yüzünden bir öküzü alınan Çanakkaleli köylü Halil Dayının
yanında olduğu gibi.
Atatürk’ün karşıtları olmuştur. Devrimleri hazmedemeyen padişah
yanlılarından başka meclis içinden 3 milletvekili de seçim yasasına
bir madde getirerek, milletvekili seçilebilmek işin bir yerde 5 yıl ikâmet
şartı konmasını istemişlerdir. Atatürk’ün cevabı sert ve anlamlıdır :
" Doğduğum yer sınırlarımız dışında kalmıştır. Bir seçim bölgesinde
beş yıl oturmama vatana hizmetim izin vermemiştir. Beni vatandaşlıktan
çıkarma hakkını nereden almışlardır. Bu Efendilerden, seçim bölgelerinden,
milletimden soruyorum."
Ataya, Atatürk'e, Atatürklere ihtiyacımız var.
Ayakta belli olur sağlam pabuç.
Aziz Nesin’lerin ülkesinde esin bulur ancak “Ne yaşar, ne yaşamaz“

Barajla faydalıdır arkalarında tortu bırakmasalar.
Barajlar havuzlara eşit dağılsa, evlerin musluklarından abıhayat akardı.
Basın, toplumun gözü, kulağı, ağzı, dili derken yamyamı da, Çengelköy’ün dişbademi de
olabiliyor.
Basibadelmevt Atatürk geri gelse, Devlet olma, Devlet olmanın ilk şartı kurumların
uyum içinde çalışmalarını hatırlatırdı..
Basit, ahlaksız saldırılar, kendilerinin düştüğü çukuru gösterir.
Bazı kadınlar anne değil, zenne oyunculardır.
Ben nazıma nazım demem, bir hikmeti olmayınca.
Beraber görüyor, beraber duyuyoruz, tarlaya bakış açımız farklı.
Beşerin tek imtihanı, çoğunu eleyen yanı.
Beş gücümüz madde ile vazıhtır, üstleri örtülmüş görünmez zırhtır.
Bir musibet anlayana bin öğüttür.
Birleşen her yol bir gün ayrılacaktır.
Bir vakit koruluktu güzelim Boğaiçi, kimlerin yaktığını yazacaktır tarihçi.
Borsa arz ve talep arasında yaşananları bilenlere büyük kazanç, bilmeyenlere
piyango benzeri son rakamlarına göre kazanılan küçük kâr veya tümden zarar.
Boz tepeler başkent oldu, Bent deresi evi kaldı.
Bulutlu yerde çömlekçi, güneşli yerde çiftçi ağlar.
Bu ülkede çift anahtar sözüyle, düşürdüler peşlerini kızıyla.
Bulunduğun mevki büyüklük ölçüsü olsa, kel tepeler koruluk, ormanlar filozof olurdu.
Büyük büyüktür, her yere sığmaz.
Büyüklük cüsse değil, cihandan alınan hissedir.

Caminin çok olduğu yerde yoksullar,
Bilginin çok olduğu yerde, okullar.
Caddeler ve sokaklar bir sel olmuş taşıyor,
kimse bilmez nasıldır, kimler nasıl yaşıyor.
Camide cemaat imama uyar, imam cami dışında insana uyar.
Cıbıl da var, çapul da okumamış okulda.
Gömleği kirletirsin ihmal vardır o kul da.
Cıbıl insan, kel kafa, tahtaya vur on defa.
Civcivler anasından gördüğünü yapar.

Çamura, toza bak da, ak gömleği öyle giy,
Partilerden öğrendik, kim siyerse sen de siy.
Çamura yatılan yerde apteslisi aranmaz.
Çare pek çok olunca çaresizlik çoğalır,
Suç kendine çıkınca, çare yollarda kalır.
Çiftçinin aşı su, ekmeği topraktır.
Harman yerinde kara, değirmen içinde aktır.
Çocuk çocuktur, baba olmak kolay değil.
Bir ortaklık makamıdır, anne ile iş birliği.

Dar sahada paslaşanlar, şok goller yer bir anda.
Dava pahalı, hüküm ucuz olmamalı.
Dava uzadıkça çileye döner,
O ipler başlara çorap da örer.
Dayanak noktasından yola çıkılsa, yaşlılar protokol da baş sırayı alırdı.
Değişen dünya şartlarına, değişmiş insan ekledik.
Depremin açtığı yara sarılır, Devlet'in açtığı yara kolay sarılmaz.
Depremli dünyayı mukadder akıbet vesilesi yapanlar, bir süre çadırlarda bedeviler gibi yaşamağa mahkumdur.
Depremi yerde değil, devlet içinde,
Normal karşılamıştı Aziz Nesin de.
Derin devlet, sığ dere, nereye çekti bizi nereye.
Dertlere çare aranan yerde, yasama sorunundan çok,
Yürütme ve yargı sorunu yaşanır.
Devlet, arkasında kadın değil, başarılı adam, adımlar arar.
Dünyada olan insan bencilliğinin sonucunu ozon yırtığından seyret.
Düşünmeden söylenen söz ham meyveye benzer.

Egemenlik kayıtsız, şartsız milletin,
kayıtlı, şartlı devletindir.
En masum yasayı kötüye kullanırsan, Devlet'ine çelme takarsın.
Ekonomi borçla değil, harçla değer kazanır.
Esas olarak her insan ayrı bir kitaptır. Okunan, okunmayan;
önsözü olan, olmayan, sayfaları açılmayan, nirengi noktaları
farklı bir kitap.
Evlada verilen emek, tarlaya ekilmiş tohum gibidir.
Doğanın ona ve sana ne vereceği belli değildir.

Fabrika ne üretiyorsa tüketici onu alır.
Ferdin fiziki yapısı, sosyal ve siyasi yapısının
Üstündedir.
Fikir toplumuyla, zikir uyumuyla.

Gazetecilerle, Devlet adamları aynı ipte oynayan cambaza benzerler.
İp üstünde kapıştıkları az görülen bir olaydır.
Gecekondu kentleşmede, gecekondu yürütme,
suya, sabuna değmeden alt düzeyde suç şeriki gün sürme.
Geçmiş yılların hatalarını, beyin kıvılcımlarıyla ışıklandıran, bu kıvılcımları,
güneşli günlere dönüştürenlere ne mutlu.
Geçmiş bayramlar ne yazık ki geri gelmiyor.
Gelecek görülmez, olacak görülür.
Genel olarak hiç kimseye güvenme, devlet kapısına da.
Gölgelerin değişecek ey oğul, güneşin gökte oldukça.
Gönül acısını sindirerek unutmak, yan etkisi az olan ilaca benzer.
Göz doymaz, gönül açtır, içi boş bir bakraçtır.
Gönül yükü ağırdır, onu taşıyan bilir.
Güç kullanmak için vardır, tıpkı akıl gibi.
Marifet yerinde kullanabilmekte.

Halk önünde gidenin yersiz dedikodusu,
Küçük başlı hayvanın geviş getirmesidir.
Hastalıkların artması, tıp ilminin gelişmesi paralelinde, tam gün yasası adına
-Hipokrat yemini- gelişme gösterememiştir.
Hastaneler hata affetmeyen, şifa aranan can pazarlarıdır.
Hayvanın dili olsa, örneğin kedi, köpek konuşsa, evcil hayvanlar kapı önüne konurdu.
Her avukatın tutumuna karşı çıkan, bir avukat var. O halde bazı hallerde avukatının avukatı
sensin ey müvekkil.
Her filmin kötü karakteri vardır, zaferi kahramanı kazanır.
Her insan yaşamının aktörü, hem açıkgözüdür, hem körü.
Her yol bir yerde çatallaşır.
Her zaman cemaat imama uyar, İmam halka uysa, kainat duyar.
Hırsızı tuttuysan kendini kolla.
Hiçbir yere sığmıyorsa büyüktür.
Hoşgörü, toleransı yerinde kullanmazsan kapıları açan
maymuncuğa benzer.
Hukuk arıyorsan hiç kimseye güvenme, devlet kapısına da.
Hukuk umura, harman savura ikisi de esen rüzgâra.
Hukukun gailesi, hâkimin çilesindedir.
Hukuk pahalıysa hak zail olur.
Hukukta kamusal olarak gıyabında var olmak, ülkemde halen rüştünü ispat etmemiştir.
‘Hortumlamanın’ diğer adı ‘sifon’dur. Kirlenen kurtarılır, linç olan ispiyondur.
Her bayrağın altında aranacak hak vardır. Ne yazık sınırlıdır, önünde yasak vardır.
Herkesin istediği olsa, Talat Aydemir Cumhurbaşkanı olurdu.
Hakim yerine ‘Kadı’ kendi başına devlet, şimdi başka adı var, kadıya oku rahmet.
Her insan bu yaşamın aktörü, ya açıkgöz, ya körü.

Ihlamur çiçeğiyle,
Kuzu ıspanak yemeğiyle şifalı.
Işığın hızı olsa ne yazar gecenin karanlığında.

İbadetin değeri zorluğuyla artar.
İğreti giysi eskimeden atılana dek,
İğreti evlilik eskidikçe rektiviyesiz gömlek.
İki yakan koruluktu ah güzel Boğaziçi,
Yakanları biliyoruz çıkarcılar tahrikçi.
İktidarın doğruları, refahını törpüler.
İnanç için din bilgini, gezmek için at dizgini.
İnsanın karın açlığı da, cinsel açlığı da sorundur.
İlki tepside börek, diğeri ekip, biçilen harmanda undur.
İnsan çeşitli canlıların karma özelliğini taşıyabilir.
İnsan fiziki yapısıyla, her yerde geçmeyen paraya benzer.
İnsanı insan yapan, insan özelliğidir.
İnsanların beklediği adaletle, hakimlerin uyguladığı adalet çok farklı.
Kendi yasalarını kattığı zaman çok daha farklı.
İnsanların kaderi, önce ailesi, sonra ülkesinin yapısıyla ilintilidir
İnsanlık, temel taşı, tuğlası, avluda çakıl taşları olan bir binadır.
Tüm insan bu bina elementlerinden. Binanın atık bölümü ayrı.
İnsanın üç evresi vardır : çileyi yün çilesi haline getirip örmek,
ördüklerini giymek, giydiklerini göstermek.
İnsanlar yüz suyuyla, çul çaput akarsuda yıkanır.
İnsanoğlu toleranslı olsa da her kalıba girmez.
İş, eş, aş, cephede bunlar için savaşır asker.
Bedelli askerlik uymuyor şanımıza birader.
İşyeri açmak, ekonomi katkısına başlamak demek.
İyi bir tiyatro sanatçısı sahnede yansıttığıyla,
kişiliği arasında gelip giden gerçek yalancıdır.
İyilik ve yardım, almak her zaman beklenen
bir nimet olmadığı için çabuk unutuluyor.
İletişim kuramaz zekâ yönünden züğürt,
Gönüle gönül katar pazarına giren Kürt.
İnsanlık erdeminin bilincine varan fert,
İnanın bilinirse ardı sıradır namert.
İstisnalar gün gelir kaideyi de bozar, gövdeyi de…
İyilik de bir yüktür, taşıtmasını, taşımasını bilene.
İnsan fiziki yapısıyla her yerde geçmeyen paraya benzer.
İyilik garip kalıyor, kötülüğün yanında.
İyiliğe layık olmayan kişi, iyilik yapanı da alçaltır.

Kadın ilgiyle, erkek sevgiyle yükselir.
Kadın duygu ve ruhtur, mantık ve maddenin uzağında.
Kaderleri yazıp, çizen biri var,
İnkarı yok her an sende yeri var.
Kafa yapısından bellidir, fikrin çalı, çırpısı.
Kaynağı bengisudur nereden çıkacağı belli olmayan.
Kaynağı kara gölden akıp gider aşağı.
Kendi kitabını yazmadan, kadının kitabını anlayamazsın.
Kemiği itten, eti kasaptan,
etin kayıpsa çıkar hesaptan.
Kendir dokusundan çul, çuval,
Kozanın dokusundan ipek şal.
Kısa görüşlü, küçük çıkarlar peşinde olanlar,
geleceğe dönük büyük reformları göremezler.
Kırk kapılı kırk konak,
Her kapıda kırk ayak.
Kişiye akıl versen nazlanır,
Akıla maaş versen az sanır.
Kim derdi Bush, Arap’tan başına pabuç yesin,
Ve dikkat kesilerek, bir pabuca boyun eğsin.
Kişinin, kurumun, ülkelerin kilometre taşları,
yükselen, alçalan parametreleri vardır.
Kişinin çevresi genişledikçe, görevi de genişler.
Kişiliğini geliştir ki, elin ayağın tutsun.
Kişi vardır, kanun nizam tanımaz
Kişi vardır kitabını tanımaz
Gâvurun da gâvuru var biline,
Musa’yı da, İsa’yı da tanımaz.
Konuşmasını bilen, dinlemesini,
Susmasını bilen, konuşmasını bilir.
Kötülükten kaçar, kaderden kaçamazsın.
Kötü söz söyleyene aitse, aldığı koku da havlayan ite aittir.
Krallar savaşta önde, barışta ortada, kalkınmada
halkının arkasındayken değer kazanır.
Kurt bulanık havayı, sinek kirli tavayı sever.
Kurt, kuzu ve çoban fuayelerde olamaz.
Kurşunkalemin muhalifi kalemtıraştır, ya tam açar, ya kırar.
Küçük depremlerde önlem almazsan, büyük depremlerde zorda kalır, yıkılabilirsin de…
Küçüklüğün adını büyük koyan büyüksün,
Toplumunun büyüğü, sırtta taşınan yüksün.

Laçka edilmiş halat, gemi götürür,
Laçka olmuş uskur gemi batırır.
Layık olmayanı sırtlamışsan vay haline,
Üzülme yüreğinin, vicdanının say haline.
Liberalizm “bırakınız yapsınlar, bırakınız geçsinler”
Sloganıyla toplumun soyulması değildir.

Maddi, manevi alanda dostlarını iyi seç, seç ki dostluklar devam etsin.
Maçın varsa taraftardan,
kavgan varsa itinden kork.
Mahkeme günleri ayı, günü, doğuracak, mekanı belli olmayan hamile gibidir.
Mahallenin kabadayısı su yolunda, Devlet'in kabadayısı ulus yolunda.
Medyanın bir gözü kör, bir kulağı sağır,
yazılan biliniyor, yazılmayan hepsi sır.
Melekler ki mazlumunun koruyucu kalkanıdır,
Kurşunu gerisin geri çevireni rahmanıdır.
Mısralar, seçkin asker mangasına benzerler.
Madde ol, materyal ol, tavır koy, tava gelme
Kaçan, uçan, yüzene, avcı ol, ava gelme.
Modelinden sap, bedeninden sapma.
‘Mostar köprüsü’ Osmanlıdan imandır,
Mühendisi Koca Mimar Sinan’dır.
Ey iktidar, muhalif birlikte yan yana ol,
Ey çift yarım birleşin, bir babayla, ana ol.

Namazda gözün, ezanda kulağın olsun,
Beş vakit çalış, karşılayan bağın olsun.
Nasıl icra edilmişse, kulak onu alır.
Ne kadar er çıkarsan çık
Alacağın bir katre yol
Akıp sebil olmaktansa,
Süzülerek bir kaba dol.
Ne meclisin, ne doğanın yasası
İnsanlığın ölene dek olmamalı tasası.
Nerede yanlış yaptığından daha çok,
o yanlışı yaptıran neden, yerinde olup, olmadığı önemli.
Ne güzeldin ‘ler’ ekleri, dansta kavelyesine eşlik eder gibi.
Onuncu köy ozanı, okuyanı yazanı.
Ne kaptansın, ne tayfa bilmediğin limanda,
Çabuk gör, kararı ver kaybolursun bir anda.

Ok ve yay bir simgedir, altı oklu çizelgedir.
Olgun meyve dalları kırılmaya mahkumdur.
Olta balığa uygun değilse, boşunadır çabalar.
Onuncu köy ozanı, okuyanı yazanı.
Ormana uzaktan bak, ateş de var, duman da.
Ateş olmayan yerden duman çıkmaz diyor yangını çıkaran da.
Ordunun disipliniyle, Devlet’in başıbozukluğu
bağdaşmaz çelişkidir.
O bir tek ad var ki, İslam alemi merbut,
mümindir bunun adı, Vacib’ül vücud.

Öğrenmeden önce, seçeceğin branşı keşfetmek önemlidir.
Öğretenin yaşı var, öğrenmenin yaşı yok.
Ömrü kadar yaşıyorken her insan,
yangına dek yaşıyor ağacıyla her fidan.
Öyle muhakeme yap ki maddi kayıpların yanında, manevi kazançların
seni sevindirsin.

Paldır küldür emir oldu,
Türküm türkü esir aldı.
Politika doğrudan -Alicengiz- oyunu,
Sen çoban ol başında, ben sağayım koyunu.
Pulluğun buluta takılır umut ektiğin yerde.

Rakamsız ana yaşım
Kraliçe Elizabeth aşinam
Atatürk ilkokul arkadaşım,
Görüntülü telefonla çağdaşım.
Rasgele konuşan, konuyu aşar.
Rastlantılar takdiri ilahinin kayıt memurlarıdır.
Rastlantılar uzun yıllar ötesinin şipşak fotoğrafçısıdır.
Rasyonelleşmek pergeli açmak demektir.
Rıhtımlar, istasyonlar sevinçle, acının beraber yaşandığı yerlerdir.
Realist, ülkemizde “Ya aklım olmasaydı, ya da hiç
gelmeseydim” diyen idealist.
Realite bir türlü kabul edemediğimiz görüntüler.

Sahtekârın serveti, etoburun çiğ eti
sürüsünden koparılmıştır.
Sanayici olmak ekip işidir, aile fertleri yönetici kişidir.
Sanayiciler maraton koşan atlet gibidir, yavaşlarsa arkasından gelenin kendisini geçeceğini bilir.
Sararmışsa o nebat, iç açan yeşilini bekleme.
Seçim sandığına birey girdim, toplum çıktım.
Sen onda, sen değilsen, O da sende, o değildir.
Seksen yıllık demokrasim, akılda kalanı inan beş isim.
Serapmış gördüklerin, vaha değil neylersin,
Hak etmişse o kişi Ya Rab güzel eylersin.
Sevincin acıya, acının sevince dönüştüğü yerde şiir var.
Sır saklanır, hırgür saklanmaz
Siyasi lider muhalifinden yol buldukça yükselir.
Siyasi liderler hal kadar, gelecekten de sorumludur.
Sokak köpeklerinin çok olduğu yerde, köpek dövüşü eksik olmaz.
Sonuçta ucuza kapatılan dava, ülkeye pahalıya mal olur.
Sorma sakın kemiği itten, eti kasaptan, etin kayıpsa çıkar hesaptan.
Sistemde adalet yoksa, herkes bildiğini yapar.
Sözlerin de tazesi var, bayatlamış ham olmasın
düşünmeden söylenenler devrilecek çam olmasın.
Söz var felaket ola, söz vardır devlet ola.
Suç işlenen yerde durma, ya şahitsin, ya şehit.
Sulanmayan yer kepir, sorulmayan yer kabir olur.
Süvarisiz gemiye, Kayserili çarkçı olsa ne yazar.

Şair olmasaydım asla Devlet’i okuyamazdım
Şeytanın avukatı olan yerde, yargı uyumamalı.
Şanoda, sahnede olmayanlar, gizli oyun peşindedir.
Şeref etiketi olmayan, içimizde taşıdığımız söz.
Şiirin cumhuriyeti olmadığı için, diktatörü çoktur.
Şiirin medyasından çok, mafyası var.
Şiir gözle görülmez, elle tutulmaz, gönül gözüyle yaşanır.
Şiir güzellik demektir, çirkinliği yazmak alanı düzenlemektir.
Şikayet etmek isteğe, etmemek kösteğe bağlıdır.
Şuur dünya ve ahret işlerini akılla birleştiren düşünce.

Tanıyıp, öğrenerek, egosunda tarafsız kalarak, ruhu maddesinden
ayırmak, insanın, insanlığın zaferidir.
Tanrı bir nimeti, külfetiyle beraber verir.
Tanrı erk gücünün zulmetini göstermesin.
Çünkü isyanı büyük olur.
Tarihi insan oynar, gene insan yazar.
Taşlanacaklar yerine, taçlanacakların taşlanması çok acı.
Tatlı gelen yanlışlar, acı sonuçlar getirir.
Tavuk yumurtadan değil, yumurta tavuktan çıkar;
yumurtadan ne çıkacağı belli olmaz.
Tehlike varsa makastan çık, boşunadır beklemek.
Teröristin yolu, çıkmaz sokakta biter.
Tıpkı yağmur, kar ve dolunun buharlaşma sirkülasyonu
Gibi, yerden fışkıran, kaynayan, nereden çıkacağı belli olmayan bengisudur sanatçı.
Topla da, topsuz da çalım at, paran olsun kat, kat.
Teröriste güneş günde bir kez doğar, yüz kez batar.
Toplumun geleceği, bireylerin gelecekten ne beklediğine bağlıdır.
Toplumun mali portresi icra dosyalarından okunur.
Toplumun sosyal yapısını düşünmeyen iktidarlar, kendi
perçemlerini toplumun perçemi olarak görürler.
Toplum için alınan kararlar, birey düzeyine indiği
zaman değer kazanır.
Toprak süzer, gök arıtır kaynak olur,
imbiğinden geçen insan berrak olur.
Tutan el, söyleyen dil insanı insan yapar.
Türkiye gökteki ay, yıldızın doğasını benimseyenlerin yaşadığı yerdir.

Ufkunu düşünmeyen insan, basit çukurlarda kaybolur.
Ulus Devlettik satıp, savurduk, özelleştik, çok uluslu devlete mi gidiyoruz?
Us, elle tutulmayan, gözle görülmeyen maddeci veya maneviyatçı insan radarı.
Usuyla, ulusuyla her şeyin başı toplumda olan huzur ve rahatlıktır.

Ücret, aracının, seracının insafına bırakılmış emeğin karşıtı.
Ünlü, gündem içinde bulunanlar ve gerçekten isim yapmışların
dışında, özellikle sanat dalından, televizyon ekranlarında, gazete
sayfalarında görünmek isteyen uvertür kişiler.
Üzüm, kendi bağımın başındakilerin, bağcı dövdürmeye kalktıkları taneli meyve.

Vadesiyle ölmez lagar at.
Vadide bülbül sesi, kent içinde uğultu,
Vaktinde ödenmeyen hesabın faturası ağır olur.
Vay diyenin yanı mı, oy diyenle, say diyenin yanı mı?
İşte bu ikilem insanlığı bütünleştirir.

Yağmurlu yerde çömlekçi, güneşli yerde çiftçi ağlar.
Ya o sofraya oturma, ya o lokmayı yut.
Yalnızlığa da alışabilirsin, kalabalık yerde.
Yalan söz kişinin özü değil, göynüğüyle, közüdür.
Yalnız yaşayanın başı aslında çok kalabalıktır.
Yalnız yaşamak isteyenler, çile tamamlayan, Allah'a inanmış velût kişilerdir.
Yalnızlık paylaşılmaz, çünkü çok pahalıdır.
Yalancı çobanlar öykü olmaktan çıktı, çünkü yaşanıyor,
adeta duygu ürünü oldu.
Yarınlar bugün oldu, bugünler yarın,
değirmenim dağda kaldı, evime girdi fırın.
Yarım bardak su, susayan insanı kandıramaz..
Yaşam yazılması, okunması gereken defter ve kitaplar oldu.
Yaşamdan öğreneceklerimize ne yazık ömür yetmiyor.
Yaşam da bir başka yaşamın tekrarıdır. Eşek kulaklı Kral Midas'ın yaşamı,
Ressam Vincent Van Gogh'a benzemediğini kim iddia edebilir.
Yaşam, içinde haksızlıklar, silinmez kir,
tertemiz mâlul gaziler, şehitlerler de taşıyor.
Yaşam meclisinden geçen bütçesiyle değil,
ülkenin tümcesiyle boyut kazanır.
Yaşamın içeriği, bütçe açığıyla değer bulur.
Yoğun yaşayan değil, yoksun yaşayan,
yeğin yaşayan değil, yoksul yaşayan ve
de kişi başına on bin dolarlık beyan.
Demokraside seçimin gücü, yönetilenin aczine yetmez.
Yönetenler -Devletin-, yönetilenler toplumun genel vasıflarını taşımalıdır.
Yaşamda bir varlıktır, her şekle girebilir. Eskiler buna ‘hayatın tezahürü’
(Yaşamın kendini gösterişi) olarak bilirdi.
Yüksek yerden süzülenler, engin yerde kaynak olur.