Yalnızlığın koynundayım; sessiz ve sensiz...
Aydınlığını kaybetmiş bir şekilde çaresiz...
Beklemek ve belki de beklenmek uzaklardan...
O tebessüm yok dudaklarımda artık beni ben yapan...
Hasret kokuyor odam, yatağım, hatta yalnızlığım...
Gözümde yaş yok; ama kalbimde aşkım
Sevgi, güven yetmiyor acıyı dindirmeye bazen
Özlem girdi mi yüreğe yanar beden
Ve işte böyle bir ateşle kavrulur seven...
